[สุน, สุนยะ-] ว. ว่างเปล่า. {ป. สุญฺญ: ส. ศูนฺย}. สุญญากาศ [สุนยากาด] น. ที่ที่ไม่มีอากาศ เช่น อยู่ในสุญญากาศ. ว. ที่ไม่มีอากาศ เช่น ขวดสุญญากาศ หลอดสุญญากาศ. สุญตา น. ความว่างเปล่า. {ป. สุญฺญตา: ส. ศูนฺยตา}. สุญนิยม น. {ศาสน} ลัทธิที่ถือว่าคนและสัตว์เกิดหนเดียว ตายแล้วสูญบุญบาป พระเป็นเจ้า นรก สวรรค์ ไม่มี: {อภิปรัชญา} ลัทธิที่ถือว่าไม่มีอะไรตั้งอยู่อย่างเที่ยงแท้ถาวร: {จริย} ลัทธิที่ถือว่าคุณค่าทางศีลธรรมจรรยาไม่มี: {สังคม} ลัทธิที่ถือว่าความเจริญก้าวหน้าจะเกิดขึ้นได้ก็โดยวิธีทำลายองค์การทางสังคมที่มีอยู่เดิมให้หมดไป. {อ. nihilism}.