ความหมาย

• 
  

  [หฺงำ] ว. มากจนเลอะเทอะ เช่น เมาหงำ แก่หงำ. หงำเหงอะ, หงำเหงือก [หฺงำเหฺงอะ, หฺงำเหฺงือก] ว. หลงจนจำอะไรไม่ได้ {ใช้แก่คนที่แก่มาก}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หงิก - ว. งอที่ปลาย เช่น มือหงิก คือ มือเหยียดนิ้วไม่ออก, ใบไม้หงิก คือ ใบไม้ปลายงอ: โดยปริยายหมายความว่า อาการที่เหนื่อยหน่ายเนื่องจากถูกดุ ถูกใช้ หรือทำงานหนักมากเป็นต้น เช่น ถูกแม่ดุเสียหงิกไปเลย, อาการที่ถูกว่าย้อนกลับมาจนเสียหน้า. หงิกงอ, หงิก ๆ งอ ๆ ว. คดงอไปมา เช่น ใบพริกถูกมดคันไฟขึ้นเลยหงิกงอ ใบโกรต๋นบางชนิดหงิก ๆ งอ ๆ ตามธรรมชาติ.

• หงิง ๆ - ว. อาการที่เปล่งเสียงคราง ร้อง ร้องไห้ หรือร้องเพลงเบา ๆ เช่น คนไข้ครางหงิง ๆ เธอร้องไห้หงิง ๆ เขาครวญเพลงหงิง ๆ.

• หงิม, หงิม ๆ - ว. อาการที่แสดงท่าทางเฉย ๆ ไม่ค่อยพูด. หงิม ๆ หยิบชิ้นปลามัน {สำ} น. ลักษณะของบุคคลที่มีท่าทางหงิม ๆ แต่ความจริงเป็นคนฉลาด มีวิธีเลือกเอาดี ๆ ไปได้.

• หงึก ๆ - ว. อาการที่พยักหน้าเป็นการรับรู้, งึก ๆ ก็ว่า.

• หงึกหงัก - ว. ติด ๆ ขัด ๆ เช่น วันนี้สมองตื้อ จะเขียนอะไรก็ติดหงึกหงักไปหมด.