ความหมาย

• 
  

  ว. มีเสียงพูดกันเบา ๆ เช่น เด็ก ๆ คุยกันหงุงหงิง หนุ่มสาวคุยกันหงุง ๆ หงิง ๆ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หงุดหงิด - ว. มีอารมณ์เสียอยู่เสมอ ๆ เช่น เขาเป็นคนหงุดหงิดง่าย, มีอารมณ์เสียเพราะไม่ได้ดังใจหรือไม่เป็นไปตามกำหนดเป็นต้น.

• หงุบ, หงุบ ๆ - ว. อาการที่ฟุบหัวลงเมื่อเวลาง่วงนอน เช่น เขานั่งโงกหงุบ. หงุบหงับ ว. สัปหงก, อาการที่นั่งโงกหัวหงุบลงแล้วเงยขึ้น: อาการที่เคี้ยวอาหารด้วยฟันปลอมที่สบกันไม่สนิท มักมีเสียงดังเช่นนั้น.

• หงุ่ย - ว. อาการที่ทำสิ่งใดก็ทำเรื่อยไปแต่สิ่งนั้น, เพลินในการทำการงาน, ขลุกขลุ่ย.

• หญ้า ๑ - น. ชื่อเรียกไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Gramineae เช่น หญ้าคา [Imperata cylindrical {L.} P. Beauv.]หญ้าตีนกา [Eleusine indica {L.} Gaertn.] หญ้าแพรก [Cynodon dactylon {L.} Pers.]: ใช้อนุโลมเรียกพรรณไม้ขนาดเล็กบางชนิดที่มิได้อยู่ในวงศ์ Gramineae เช่น หญ้าเกล็ดหอย หญ้างวงช้าง.

• หญ้า ๒ - {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. ปลาขี้ยอก. {ดู ขี้ยอก}.