ว. อาการของสิ่งของที่เหนียวจนดึงไม่ใคร่จะออก เรียกว่า เหนียวหนืด, โดยปริยายหมายถึงตระหนี่มาก. {ภูมิ} น. เรียกหินที่อยู่ในสภาพหนืดใต้เปลือกโลก ว่า หินหนืด. {อ. magma}.