ความหมาย

• 
  

  [หฺมอก] น. ละอองน้ำขนาดเล็กมากที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า เกิดจากการกลั่นตัวของไอนํ้า ลอยอยู่ในอากาศ. ว. สีเทาแก่อย่างสีเมฆ, เป็นฝ้ามัว เช่น ตาหมอก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หม้อข้าวหม้อแกงลิง - น. ชื่อไม้เถาชนิด Nepenthes gracilis Korth. ในวงศ์ Nepenthaceae ปลายใบเปลี่ยนเป็นรูปทรงกระบอกยาวมีฝาปิดใช้ดักแมลง.

• หมอง - [หฺมอง] ว. ขุ่น, มัว, เช่น เครื่องแก้วหมอง เครื่องเงินหมอง, ไม่ผ่องใส, ไม่แจ่มใส, เช่น หน้าหมอง. หมองใจ ก. ขุ่นใจ, มีใจไม่ผ่องใส: ขัดเคืองกัน. หมองมัว ว. ไม่แจ่มใส, ไม่เบิกบาน. หมองหม่น ว. ไม่ผ่องใส, ไม่สบายใจ, ไม่เบิกบาน,หม่นหมอง ก็ว่า. หมองหมาง ว. ไม่ผ่องใสเพราะมีความขุ่นเคืองใจ.

• หม่อง - น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายพม่า {พม่า หม่อง ว่า น้อง}: เรียกยาขี้ผึ้งชนิดหนึ่งใช้ทา นวด เป็นต้น ว่า ยาหม่อง.

• หมอช้างเหยียบ - น. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Pristolepis fasciata {Bleeker} ในวงศ์ Pristolepidae พบทั่วไป รูปร่างคล้ายปลาหมอ หรือ ปลาเสือ แต่แบนข้างและกว้างกว่า ข้างตัวมีลายคลํ้าหลายลายพาดขวาง ขนาดยาวได้ถึง ๒๐ เซนติเมตร, ช้างเหยียบหมอโค้ว กระตรับ ตะกรับ หน้านวล ก๋า หรือ อีก๋า ก็เรียก.

• หมอน - [หฺมอน] น. เครื่องสำหรับหนุนศีรษะหรือหนุนสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น, เรียกตามรูปทรงก็มี เช่น หมอนขวาน หมอนตะพาบหมอนหน้าอิฐ, เรียกตามวัตถุประสงค์ที่ใช้สอยก็มี เช่น หมอนหนุนศีรษะ หมอนหนุนเท้า หมอนหนุนรางรถไฟ, เรียกตามวัตถุที่ใช้ทำ ก็มี เช่น หมอนไม้ หมอนอิฐ: เครื่องสำหรับอัดดินปืนในลำกล้องให้แน่น. หมอนขวาน น. หมอนที่ทำหน้าตัดเป็นรูปสามเหลี่ยมคล้ายขวาน ใช้อิง. หมอนข้าง น. หมอนที่มีลักษณะกลมยาวเกินกึ่งกาย นิยมวางข้าง ๆ ยาวไปตามที่นอน. หมอนตะพาบ ดู ตะพาบ ๓.