กลับ
คำว่า
หมา ๒
ความหมาย
{ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. ภาชนะสำหรับตักน้ำขึ้นจากบ่อ ทำด้วยกาบปูเลเป็นต้น, ตีหมา ก็เรียก. {ม. timba}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
หมาไม้
- น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Martes flavigula {Boddaert} ในวงศ์ Mustelidae หัวคล้ายหมา ใบหูกลม ขอบหูขาว ลำตัวยาวสีนํ้าตาลอ่อน ขนที่คาง ลำคอ และหน้าอกสีเหลือง ขนด้านบนของหัวสีดำ เล็บแหลมคม หางยาว ว่องไวมาก กลิ่นแรง อาศัยอยู่บนต้นไม้เป็นส่วนใหญ่ กินผลไม้และเนื้อสัตว์.
หมาก ๑
- น. ชื่อเรียกปาล์มหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Palmae โดยเฉพาะชนิด Areca catechu L. ผลมีรสฝาด ใช้เคี้ยวกินกับปูน พลู ซึ่งรวมเรียกว่า กินหมาก และใช้ฟอกหนัง, ผลที่ยังไม่แก่เรียก หมากดิบ, ผลที่แก่จัดเรียก หมากสง, เนื้อหมากที่ฝานบาง ๆ ตากแห้ง ลักษณะคล้ายอีแปะ เรียก หมากอีแปะ, ผลแก่จัดที่เก็บไว้ทั้งเปลือกเพื่อไว้กินนาน ๆ เรียกหมากยับ. หมากกรอก น. ผลหมากสงทั้งเปลือกที่ตากแดดให้แห้งสนิทจนเมื่อเขย่าเนื้อหมากที่อยู่ข้างในจะกลิ้งไปมาได้จึงผ่าเอาเนื้อข้างในออกมาเก็บไว้กิน, หมากเม็ด ก็เรียก. หมากกระเตอะ, หมากหน้ากระเตอะ น. ผลหมากที่มีหน้าจวนแก่. หมากกั๊ก น. ผลหมากสงทั้งเปลือกที่ผ่าตามยาวออกเป็น ๔ ซีก แล้วนำไปตากแดดให้แห้งจนเปลือกล่อนหลุดออก เพื่อเก็บเนื้อไว้กินได้นาน ๆ. หมากเขียว น. ชื่อปาล์มชนิด Ptychosperma macarthurii {H. Wendl. ex H. J. Veitch} H. Wendl. ex Hook. f. ในวงศ์ Palmae ก้านและใบเขียว. หมากคัน ดู เต่าร้าง. หมากจุก น. เนื้อหมากดิบสดที่นำมาเจียนอย่างหมากเจียน แล้วจึงซอยตามยาวออกเป็นชิ้นบาง ๆ ตากแดดให้แห้ง. หมากเจียน น. ผลหมากดิบสดที่ผ่าตามยาวออกเป็นซีก ๆ นำมาเจียน ใช้กินกับพลูที่บ้ายปูน หรือตากให้แห้งเพื่อเก็บไว้กินได้นาน ๆ.หมากซอย น. เนื้อหมากดิบสดที่ผ่าออกเป็น ๔ ซีกรูปคล้ายกลีบส้ม นำมาซอยขวางเป็นชิ้นรูปสามเหลี่ยมบาง ๆ ตากแดดให้แห้ง. หมากดิบ น. หมากที่ยังไม่แก่. หมากแดง น. ชื่อปาล์มชนิด Cyrtostachys renda Blume ในวงศ์ Palmae กาบและก้านแดง. หมากป่น น. เศษเนื้อหมากที่เหลือจากการทำหมากซอย หมากหน้าแว่น เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยรวมกันเข้า ตากแดดให้แห้ง. หมากแปะ น. เนื้อหมากดิบสดทั้งลูกที่นำมาหั่นให้เป็นแผ่นกลมบาง ๆ ตากแดดจนแห้งแข็ง,หมากอีแปะ หรือ หมากหน้าแว่น ก็เรียก. หมากฝรั่ง น. ของเคี้ยวเล่นอย่างหนึ่ง ทำจากสารคล้ายยางไม้ มักหุ้มด้วยสารหวาน แล้วปรุงให้มีกลิ่นและรสต่าง ๆ เมื่อเคี้ยวจะยืดหยุ่นคล้ายยาง. หมากเม็ด น. ผลหมากสงทั้งเปลือกที่ตากแดดให้แห้งสนิทจนเมื่อเขย่าเนื้อหมากที่อยู่ข้างในจะกลิ้งไปมาได้ จึงผ่าเอาเนื้อข้างในออกมาเก็บไว้กิน, หมากกรอก ก็เรียก. หมากยับ น. หมากที่เก็บไว้ทั้งเปลือกเพื่อไว้กินได้นาน ๆ. หมากลิง น. ชื่อปาล์มชนิด Areca triandra Roxb. ex Buch–Ham. ในวงศ์ Palmae, หมากหอม ก็เรียก. หมากสง น. หมากที่แก่จัด. หมากสมัด [หฺมากสะหฺมัด] น. ผลหมาก พลูจีบ และยาเส้น จัดเป็นชุดสำหรับขาย. {ข. สฺลาถฺมาต่}. หมากสุก น. ผลหมากแก่จัด เปลือกสีส้มอมแดง เมื่อผ่าจะเห็นเนื้อในแข็งมาก. ว. เรียกสีส้มอมแดงอย่างสีเปลือกหมากสุก ว่า สีหมากสุก. หมากหน้าแก่, หมากหน้าฝาด น. ผลหมากอย่างดี เมื่อผ่าสดจะเห็นว่ามีเนื้อมาก สีออกส้มหรือน้ำตาลแดง มีวุ้นน้อย หน้าหมากมียางเยิ้มเป็นมัน มีลายเส้นในเนื้อมาก รสฝาด. หมากหน้าแว่น น. เนื้อหมากดิบสดทั้งลูกที่นำมาหั่นให้เป็นแผ่นกลมบาง ๆ ตากแดดจนแห้งแข็ง, หมากแปะ หรือ หมากอีแปะ ก็เรียก. หมากหน้าหวาน,หมากหน้าอ่อน น. ผลหมากอ่อน เมื่อผ่าสดจะเห็นว่าเนื้อมีสีเหลืองซีดหรือเกือบขาว มีวุ้นสีขุ่น ๆ อยู่ตรงกลางมาก มีลายเส้นในเนื้อน้อย รสไม่ฝาด. หมากหลุมน. ผลหมากที่เกิดจากการนำหมากสุกทั้งเปลือกบรรจุลงในหลุมที่ลึกประมาณ ๑ ศอก ราดน้ำพอชุ่มแล้วปิดคลุมปากหลุมให้มิดชิด ทิ้งไว้จนเปลือกเน่า เพื่อเก็บไว้กินแรมปี. หมากหอม ๑ น. หมากแห้งที่ป่นเป็นผง ผสมกับเครื่องเทศบางอย่างที่มีกลิ่นหอม ใช้กินควบกับหมากและพลูที่บ้ายปูน หรืออมดับกลิ่นปาก. หมากหอม ๒ ดู หมากลิง.หมากเหลือง น. ชื่อปาล์มชนิด Dypsis lutescens {H. Wendl.} Beentje et J. Dransf. ในวงศ์ Palmae กาบเหลือง ปลูกเป็นไม้ประดับ. หมากแห้ง น. หมากที่ตากแห้งเพื่อเก็บไว้กินนาน ๆ. หมากไห น. ผลหมากที่เกิดจากการนำหมากสุกมาลอกผิวนอกออก บรรจุลงในไหให้เต็ม เติมน้ำสะอาดพอท่วม ปิดฝาให้แน่น ทิ้งไว้จนเปลือกเน่า เพื่อเก็บไว้กินแรมปี. หมากอีแปะ น. เนื้อหมากดิบสดทั้งลูกที่นำมาหั่นให้เป็นแผ่นกลมบาง ๆ ตากแดดจนแห้งแข็ง, หมากแปะ หรือหมากหน้าแว่น ก็เรียก.
หมาก ๒
- น. ผลไม้ เช่น หมากขาม แต่เสียงมักกร่อน เป็น มะ เช่น มะขาม.
หมาก ๓
- น. เรียกสิ่งของที่เป็นหน่วยเป็นลูก ว่า หมาก เช่น หมากเก็บ หมากรุก: {โบ} ลักษณนามเรียกของที่เป็นเม็ดเป็นลูก ว่าหมาก เช่น แสงสิบหมาก ว่า พลอยสิบเม็ด. หมากเก็บ น. การเล่นของเด็กใช้เม็ดกรวดหรือลูกไม้โยนแล้วเก็บ มีวิธีการเล่นและกติกาต่าง ๆ. หมากไข่หำ {ถิ่น–อีสาน, พายัพ} น. ลูกอัณฑะ, หำ หรือ ไข่หำ ก็เรียก. หมากแยก น. การเล่นชนิดหนึ่ง ใช้ตัวหมากเดินบนกระดานสี่เหลี่ยมจัตุรัสแบ่งเป็น ๖๔ ตาเท่า ๆ กันอย่างกระดานหมากรุก. หมากรุก น. การเล่นชนิดหนึ่ง ใช้ตัวหมากซึ่งมีรูปและชื่อต่างกันได้แก่ขุน เรือ ม้า โคน เม็ด และเบี้ย เดินบนกระดานสี่เหลี่ยมจัตุรัสแบ่งเป็น ๖๔ ตาเท่า ๆ กันเรียกว่า กระดานหมากรุก. หมากหิ่ง {ถิ่น–พายัพ, อีสาน} น. ลูกกระพรวน. หมากฮอส น. การเล่นชนิดหนึ่ง ใช้ตัวหมากเดินบนกระดานสี่เหลี่ยมจัตุรัสแบ่งเป็น ๖๔ ตาเท่า ๆ กันเหมือนกระดานหมากรุก แต่ระบายสี ๒ สีสลับกันทุกตา เดินหมากตามตาทแยง.
หมากเม่า, หมากเม่าคว
- น. ชื่อไม้ต้นชนิด Antidesma velutinosum Blume ในวงศ์ Euphorbiaceae.