ความหมาย

• 
  

  {โบ} ว. คำเรียกพระสนมเอกครั้งโบราณ ว่า แม่หยั่วเมือง, อยั่วเมือง หรือ ยั่วเมือง ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หย่า - ก. เลิกเป็นผัวเมียกัน: เลิก เช่น หย่านม หย่าศึก. หย่ากัน ก. ไม่กินกัน {ใช้แก่คู่ขาการพนันบางชนิด} เช่น ในการเล่นไพ่ ๒ คนนั้นเขาหย่ากัน. หย่านม ก. เลิกกินนมแม่ {ใช้แก่เด็กและลูกสัตว์}, อดนม ก็ว่า.

• หยากเยื่อ - น. เศษสิ่งของที่ทิ้งแล้ว, มูลฝอย.

• หยากไย่ - น. ใยแมงมุมที่ติดค้างอยู่ในที่ต่าง ๆ, หยักไย่ ก็ว่า.

• หยาด - ก. หยดลง. น. เม็ดฝนหรือนํ้าค้างเป็นต้นที่ไหลยืดหยดลง เช่น หยาดฝน หยาดน้ำค้าง หยาดเหงื่อ. หยาดน้ำค้าง น. ชื่อเครื่องหมายรูปดังนี้ , นิคหิตหรือ นฤคหิต ก็เรียก. {ดู นิคหิต}: ส่วนที่มีลักษณะกลม ๆ คล้ายเม็ดน้ำค้างอยู่ตรงปลายยอดเจดีย์ ยอดปราสาท เป็นต้น, เม็ดน้ำค้าง ก็เรียก. หยาดน้ำฟ้า น. นํ้าที่ตกจากบรรยากาศ {ฟ้า} ลงสู่พื้นดินในภาวะที่เป็นนํ้าหรือนํ้าแข็ง เช่น ฝน หิมะ ลูกเห็บ.

• หยาบ, หยาบ ๆ - ว. ไม่ละเอียด เช่น ทรายหยาบ แป้งหยาบ: ไม่สุภาพ เช่น กิริยาหยาบ พูดหยาบ, ไม่เรียบร้อย เช่น เก็บข้าวของสุมไว้หยาบ ๆ, สาก ๆ เช่น ฝ่ามือฝ่าเท้าหยาบ. หยาบคาย ว. ไม่สุภาพ เช่น พูดจาหยาบคาย กิริยาหยาบคาย. หยาบช้าว. ตํ่าช้า, เลวทราม, เช่น จิตใจหยาบช้า. หยาบโลน ว. ที่ไม่สุภาพและลามก เช่น พูดจาหยาบโลน แสดงกิริยาหยาบโลน. หยาบหยาม ก. กล่าวคำหรือแสดงกิริยาไม่สุภาพและเป็นการดูถูก.