ความหมาย

• 
  

  [หะรึโหด] ว. ชั่วร้าย, เลวทราม, ใจร้าย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หฤทัย, หฤทัย- - [หะรึไท, หะรึไทยะ-] น. หัวใจ, ใจ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระราชหฤทัย พระหฤทัย หมายถึง จิตใจ. {ส. หฤทย: ป. หทย}.หฤทย์ [หะรึด] ว. เกี่ยวแก่ใจ: ภายใน: น่ารัก. {ส.}. หฤทัยกลม น. คนมีใจอ่อน. {ส. หฤทยกลฺม}. หฤทัยกัปน์, หฤทัยกัมป์ น. อาการเต้นแห่งใจ. {ส.}. หฤทัยปรีย์ ว. น่ารัก, ชื่นใจ. {ส. หฤทยปฺรีย}. หฤทัยพันธน์ ว. ผูกใจ, ชวนใจ, จับใจ. {ส.}.

• หฤษฎ์ - [หะริด] ว. น่าชื่นชม, ยินดี: สนุก, สบาย, ดีใจ. {ส. หฤษฺฏ: ป. หฏฺฐ}.

• หฤษฎี - [หะริดสะดี] น. ความยินดี, ความปลาบปลื้ม. {ส. หฤษฺฏี}.

• หฤหรรษ์ - [หะรึหัน] ว. ยินดี, ชื่นชม, ร่าเริง.

• หลง - [หฺลง] ก. สำคัญผิด, เข้าใจผิด, เช่น กาหลงเข้าใจว่าไข่นกดุเหว่าเป็นไข่ของตน: หมกมุ่น, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม, เช่น หลงในอบายมุข หลงเสน่ห์: พลัด เช่น กาหลงเข้าไปในฝูงหงส์, เข้าไปแล้วหาทางออกไม่ได้ เช่นหลงป่า หลงทาง: เหลืออยู่, ตกค้างอยู่, เช่น มะม่วงหลง ฝนหลงฤดู: มีความจำเลอะเลือน, สติเฟือนไป, เช่น พอแก่ก็ชักจะหลงแล้ว: เรียกเสียงที่แผดดังผิดปรกติ หรือเสียงที่ผิดระดับเสียงดนตรี ว่า เสียงหลง. หลงกล ก. แพ้รู้ในกลอุบาย. หลงตา, หลงหูหลงตา ว. ตกค้างอยู่โดยไม่เห็น, ปล่อยให้ผ่านสายตาไปโดยไม่ทันได้สังเกตเห็น. หลงผิด ก. สำคัญผิด, เข้าใจไม่ถูกต้อง: หลงประพฤติไปในทางที่ผิด. หลงลม, หลงลมปาก {ปาก} ก. หลงเชื่อถ้อยคำ เช่น อย่าหลงลมปากคนชวนไปหาลาภทางไกล. หลงละเมอ ก. สำคัญผิด, หลงเพ้อ, เช่น เขาแต่งงานไปนานแล้ว ยังหลงละเมอว่าเขาเป็นโสดอยู่. หลงลืม ก. มีความจำเลอะเลือน, มีความจำเสื่อมจึงทำให้ลืม, มีสติเฟือนไป. หลง ๆ ลืม ๆ ว. เลอะเลือน, จำได้บ้างไม่ได้บ้าง, ขี้หลงขี้ลืม ก็ว่า. หลงเหลือ ก. มีเหลืออยู่บ้างทั้ง ๆ ที่เข้าใจหรือรู้สึกว่าหมดแล้ว เช่น ยังมีเศษสตางค์หลงเหลืออยู่ในกระเป๋า. หลงใหล ก. คลั่งไคล้ในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น หลงใหลนักร้อง: เลอะเลือน, มีสติเฟือน, เช่น คนแก่มักหลงใหล กินแล้วก็ว่าไม่ได้กิน. หลงใหลได้ปลื้ม {สำ} ก. ตื่นเต้นยินดีเมื่อตนเองหรือผู้อื่นได้ดิบได้ดีเป็นต้น เช่น อย่ามัวหลงใหลได้ปลื้มกับรางวัลจนลืมหน้าที่การงานของตน.