ก. สะดุ้งกลัว, กริ่งเกรง, เสียว, หวั่น. หวาดกลัว, หวาดเกรง ก. มีความรู้สึกกริ่งเกรง, รู้สึกสะดุ้งกลัว. หวาดผวา ก.หวาดสะดุ้งเพราะตกใจกลัว. หวาดระแวง ก. หวั่นเกรงสงสัยไปเอง. หวาดวิตก ก. มีความกังวลใจด้วยความหวาดกลัว. หวาดเสียว ก. รู้สึกวาบในหัวใจด้วยความกลัว, หวาดกลัวจนขนลุกขนชัน. ว. ที่น่าหวาดกลัวจนขนลุกขนชัน เช่น เรื่องหวาดเสียว. หวาดหวั่น ก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวั่นหวาด ก็ว่า. หวาดไหว ว. หมดสิ้น เช่น งานตั้งมากมายใครจะทำหวาดไหว, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่หวาดไม่ไหว หรือ ไม่หวาดไหว หมายความว่า ไม่รู้จักหมด เช่น กินไม่หวาดไม่ไหว.