กลับ
คำว่า
หัสต์
ความหมาย
[หัด] น. หัตถ์, มือ. {ส.: ป. หตฺถ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
หัสตะ, หัฏฐะ ๒
- [หัดสะตะ, หัดถะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๓ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปฝ่ามือหรือเหนียงสัตว์, ดาวศอกคู้ หรือ ดาวศีรษะช้าง ก็เรียก.
ห้า
- น. จำนวนสี่บวกหนึ่ง: ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๕ ตกในราวเดือนเมษายน. ห้าแต้ม ว. พลั้งพลาดน่าขายหน้า.
หา ๑
- ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา: เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย: ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น เขาหาว่า…: พึ่ง เช่น ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร: บางทีก็ใช้ควบกับคำอื่น มีความหมายว่า ขวนขวายเพื่อให้ได้มาโดยวิธีต่าง ๆ เช่น ค้นหา สืบหา เที่ยวหา ตามหา เสาะหา แสวงหา. บ. ที่ เช่น เขาอยู่หาไหน ๆ ก็ไม่รู้ จะไปตามตัวเขาได้อย่างไร: สู่ เช่น เด็กว่ายน้ำเข้าหาฝั่ง. หากิน ก. ทำงานเลี้ยงชีวิต, หาเลี้ยงชีพ, เช่น เขาหากินด้วยการประกอบอาชีพสุจริต, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทำมา เป็น ทำมาหากิน, หาอาหาร เช่น ให้แต่ที่พักหากินเอาเอง. ว. ที่หาเลี้ยงชีพด้วยการค้าประเวณี ในคำว่า หญิงหากิน. หากินด้วยลำแข้ง {สำ} ก. หาเลี้ยงชีพด้วยความมานะพยายามของตัวเอง. หากินตัวเป็นเกลียว {สำ} ก. ขยันทำมาหากินจนไม่มีเวลาได้พักผ่อน. หากินตามชายเฟือย {สำ} ก. หาเลี้ยงชีพอย่างไม่เป็นล่ำำเป็นสันได้ไหนเอานั่นไปเรื่อย ๆ. หาความ ก. กล่าวโทษ, ใส่ความ:หาเรื่องไม่จริงมาว่า. หาค่าบ่มิได้, หาค่ามิได้ ว. มีค่ามากจนประมาณไม่ได้. หาเงิน {โบ} น. เรียกหญิงที่หาเลี้ยงชีพด้วยการค้าประเวณี ว่า หญิงหาเงิน. {โบ} ก. ไปขายตัวเป็นทาส. หาเช้ากินค่ำ ก. หาเลี้ยงชีพด้วยความลำบากยากแค้นพอประทังชีวิตไปวันหนึ่ง ๆ. หาตัวจับยาก {สำ} ว. เก่งมาก, หาคนเทียบเท่าได้ยาก, เช่น เขาเป็นคนเรียนเก่งหาตัวจับยาก เขาเล่นการพนันเก่งหาตัวจับยาก. หาทำยายาก {สำ} ก. หาได้ยากเพราะไม่ค่อยมีทำนองเดียวกับสมุนไพรบางอย่างในที่บางแห่งหาได้ยากมาก. หาบมิได้, หาบ่มิได้ [หาบอ-, หาบ่อ-] ว. ไม่มีเลย เช่น คนดีอย่างนี้หาบมิได้, บางทีใช้คร่อมกับคำ อื่น เช่น เพชรเม็ดนี้หาตำหนิบ่มิได้. หาไม่ ๑ ก. ใช้ในความปฏิเสธหมายความว่า ไม่, ไม่มี, เช่น เขาจะสำนึกผิดก็หาไม่ เขาจะมีความเกรงใจสักนิดก็หาไม่: สิ้นสุด เช่น จนกว่าชีวิตจะหาไม่. หาไม่ ๒,หา…ไม่ ว. ใช้ในความปฏิเสธ นิยมใช้คร่อมกับคำนามหรือคำกริยา เช่น หาใช่คนไม่ = ไม่ใช่คน หาพบไม่ = ไม่พบ.หาไม่ ๓ สัน. มิฉะนั้น, ไม่เช่นนั้น, เช่น เธอต้องออกไปจากบ้านของฉันเดี๋ยวนี้ หาไม่ฉันจะแจ้งตำรวจว่าเธอบุกรุก.หารือ ก. ปรึกษา. หาเรื่อง ก. ทำให้เกิดเหตุ เช่น อยู่ดี ๆ ก็ไปหาเรื่อง, เอาความไม่ดีมาให้ เช่น เด็กคนนี้หาเรื่องให้ปวดหัวอยู่เรื่อย: หาสาเหตุเพื่อทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น หาเรื่องกินเหล้ากัน: ชวนวิวาท เช่น พวกเรานั่งอยู่ดี ๆ มาหาเรื่องกันได้. หาเลือดกับปู {สำ} ก. เคี่ยวเข็ญหรือบีบบังคับเอากับผู้ที่ไม่มีจะให้, รีดเลือดกับปู หรือ เอาเลือดกับปู ก็ว่า. หาเศษหาเลย {สำ} ก. หาประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ, เบียดบังเอาส่วนที่เหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ ไว้, เช่น แม่ครัวมักหาเศษหาเลยจากเงินที่นายมอบให้ไปจ่ายตลาด, บางทีก็ใช้ในทางชู้สาวเช่น ทั้ง ๆ ที่แต่งงานแล้ว เขาก็ยังไปหาเศษหาเลยนอกบ้านอีก. หาสู่ ก. เยี่ยมเยียน, มักใช้ควบกับคำ ไปมาเป็น ไปมาหาสู่. หาเสียง ก. แสวงหาการสนับสนุน. หาห่วงมาคล้องคอ {สำ} ก. รนหาภาระผูกพันมาใส่ตน. หาเหตุ ก. คอยยกข้อผิด, จับผิด, เช่น เขาชอบหาเหตุฉันอยู่ตลอดเวลา: หาสาเหตุ, หาที่มา, เช่น ไฟไหม้ครั้งนี้หาเหตุไม่ได้: หาข้ออ้าง เช่น เขาหาเหตุลาหยุดงาน. หาเหาใส่หัว {สำ} ก. รนหาเรื่องเดือดร้อนรำคาญมาใส่ตน.
ห่า ๑
- น. ชื่อผีจำพวกหนึ่ง ถือกันว่าทำให้เกิดโรคระบาดอย่างร้ายแรง เป็นเหตุให้คนตายจำนวนมาก เช่น โรคลงราก {อหิวาตกโรค} กาฬโรค จึงเรียกโรคนี้ว่า โรคห่า. {ถิ่น–พายัพ ห่า ว่า ฝูง, หมู่}. ห่ากิน ก. ตายเพราะโรคระบาดอย่างร้ายแรง เช่น โรคลงราก {อหิวาตกโรค} กาฬโรค. ห่าลง ก. เกิดโรคระบาดอย่างร้ายแรงเป็นเหตุให้คนตายจำนวนมาก เช่น โรคลงราก {อหิวาตกโรค} กาฬโรค. {ปาก} น. คนที่มากันเป็นจำนวนมาก เช่น งานนี้คนมากันอย่างกับห่าลง.
หา ๒
- ว. เสียงซักหรือเตือนให้ตอบ เช่น ว่ากระไรหา.