หิ่งห้อย แปลว่าอะไร ดูความหมาย หมายถึงอะไร

ความหมาย

น. ชื่อแมลงพวกด้วงหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Lampyridae ลำตัวเป็นรูปทรงกระบอก ด้านปลายของส่วนท้องมีปล้องทำแสง ๒ ปล้องในเพศผู้ และ ๑ ปล้องในเพศเมีย โดยแสงเกิดจากสารลูซิเฟอรินทำปฏิกิริยากับออกซิเจน ความถี่และช่วงของแสงนั้นแตกต่างกันแล้วแต่ชนิด บางชนิดตัวเมียไม่มีปีก ที่พบมากตามแหล่งน้ำจืด เช่น ชนิดLuciola aquatilis Thaneharoen ที่พบตามป่าชายเลน เช่น ชนิด Pteroptyx malaccae {Gorham}, ทิ้งถ่วง แมลงแสงหรือ แมลงไฟ ก็เรียก.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

หิ่งหาย - น. ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดในสกุล Crotalaria วงศ์ Leguminosae ส่วนใหญ่ดอกสีเหลือง มีบางชนิดดอกสีม่วง ฝักกลมพอง, กิ่งหาย หรือ ติ่งหาย ก็เรียก.

หิด - น. ชื่อโรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อ Sarcoptes scabiei ลักษณะเป็นเม็ดสีขาว ใสเป็นเงาในเนื้อ ขึ้นตามผิวหนังมีอาการปวดและคัน เรียกว่า หิดด้าน เมื่อเม็ดแตกมีนํ้าเหลืองไหลเยิ้ม เรียกว่า หิดเปื่อย.

หิต, หิต- - [หิด, หิตะ-] น. ความเกื้อกูล, ประโยชน์. {ป.,ส.}. หิตกร [หิตะกอน] น. ผู้ทำการเกื้อหนุน. {ป., ส.}. หิตประโยชน์ [หิตะปฺระโหฺยด] น. ประโยชน์เกื้อกูล. หิตพจน์, หิตวจนะ [หิตะพด, หิตะวะจะนะ] น. คำที่เป็นประโยชน์เกื้อกูล. หิตานุหิตประโยชน์ [หิตานุหิตะปฺระโหฺยด] น. ประโยชน์เกื้อกูลน้อยใหญ่.

หิตานุหิตประโยชน์ - ดู หิต, หิต-.

หิน ๑ - น. ของแข็งที่ประกอบด้วยแร่ชนิดเดียวหรือหลายชนิดรวมตัวกันอยู่ตามธรรมชาติ. หินงอก น. คราบหินปูนที่ทับถมงอกจากพื้นถํ้าขึ้นไปหาเพดานถํ้า. หินชนวน น. ชื่อหินชนิดหนึ่งเป็นแผ่นบาง ๆ ซ้อนติดกัน เนื้อแน่นและละเอียด มีสีต่าง ๆ กัน ตั้งแต่สีเทาไปจนถึงสีเทาแก่ และสีดำ สีนํ้าเงิน ที่มีสีแดง สีเขียว สีม่วง ก็มี. หินชั้น น. หินที่เกิดจากการทับถมของตะกอนที่เกิดจากหินอัคนีหรือหินแปรที่ผุพังแตกสลายหรือการตกตะกอนทางเคมีรวมทั้งตะกอนที่เกิดจากการสะสมของซากดึกดำบรรพ์ มีลักษณะของการเรียงตัวเป็นชั้น ๆ, หินตะกอน ก็เรียก. หินดาน น. หินแข็งหรือหินผุที่รองรับดิน ทราย กรวด มีแร่เช่นดีบุก ทองคำ รวมอยู่ด้วย. หินดินดาน น. หินชั้นซึ่งประกอบด้วยอะลูมิเนียมซิลิเกตกับแมกนีเซียมซิลิเกต มีเนื้อละเอียดมาก บี้กับนํ้าแล้วเหนียวติดมือ. หินดินสอพอง น. ชอล์ก. {ดู ชอล์ก ๑}. หินตะกอนน. หินที่เกิดจากการทับถมของตะกอนที่เกิดจากหินอัคนีหรือหินแปรที่ผุพังแตกสลายหรือการตกตะกอนทางเคมีรวมทั้งตะกอนที่เกิดจากการสะสมของซากดึกดำบรรพ์ มีลักษณะการเรียงตัวเป็นชั้น ๆ, หินชั้น ก็เรียก. หินตับเป็ด น. หินชนิดหนึ่ง สีดำ เนื้อแข็ง. หินติดไฟ น. หินดินดานชนิดหนึ่ง สีน้ำตาลอ่อน มีสารอินทรีย์ที่เรียกว่า เคโรเจน {kerogen} ซึ่งเป็นสารน้ำมันอุ้มอยู่ในเนื้อหิน นำ มากลั่นเอาน้ำมันเชื้อเพลิงออกได้, หินน้ำมัน ก็เรียก. หินทราย น. หินชั้นชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยเศษหินที่มีลักษณะกลมหรือเหลี่ยมขนาดเม็ดทราย อาจมีวัตถุประสาน เช่น ซิลิกา เหล็กออกไซด์ หรือแคลเซียมคาร์บอเนต ประสานเม็ดเศษหินต่าง ๆ ให้เกาะกันแน่นแข็ง มีสีต่าง ๆ เช่น แดง เหลือง น้ำตาล เทา ขาว. หินน้ำมัน น. หินดินดานชนิดหนึ่ง สีนํ้าตาลอ่อน มีสารอินทรีย์ที่เรียกว่า เคโรเจน {kerogen} ซึ่งเป็นสารนํ้ามันอุ้มอยู่ในเนื้อหิน นำมากลั่นเอานํ้ามันเชื้อเพลิงออกได้, หินติดไฟ ก็เรียก. หินปากนก น. หินเหล็กไฟที่ใช้ติดกับปลายเครื่องสับของปืนโบราณบางชนิดเพื่อสับแก๊ปปืนให้เกิดประกายไฟ, ศิลาปากนก ก็เรียก. หินปูน น. หินที่มีเนื้อสารเป็นแคลเซียมคาร์บอเนตเกือบทั้งสิ้นสารประกอบหินดังกล่าวเกิดจากการตกตะกอนเนื่องจากปฏิกิริยาเคมีก็มี และที่เกิดจากการตกจมรวมตัวเป็นพืดใหญ่ของสัตว์ประเภทมีเปลือกหุ้มตัวเป็นแคลเซียมคาร์บอเนตก็มี. หินแปร น.หินที่แปรสภาพจากหินเดิม โดยการกระทำของความร้อน ความดัน และปฏิกิริยาเคมี. หินฝนทอง น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง. หินฟองเต้าหู้ น. ยิปซัมหรือเกลือจืด. หินย้อย น. คราบหินปูนที่ทับถมย้อยลงมาจากเพดานถ้ำ. หินแลงน. หินชนิดหนึ่ง เมื่ออยู่ใต้ดินมีลักษณะอ่อน เมื่อขุดขึ้นมาแล้วถูกอากาศภายนอกนานพอสมควรก็จะแข็งมีสีแดงอย่างอิฐเผา และปรุเป็นรูเหมือนไม้ที่เพรียงกิน, ศิลาแลง ก็เรียก. หินสบู่ น. หินแปรชนิดหนึ่งซึ่งเนื้อสารประกอบด้วยแร่ทัลก์เป็นส่วนใหญ่ มีเนื้ออ่อน เอาเล็บขูดเป็นรอยได้ง่าย และลื่นมือคล้ายสบู่. หินโสโครก น. แนวพืดหินหรือโขดหินใต้น้ำใกล้ ๆ ผิวพื้นน้ำทะเล อาจมีบางส่วนโผล่พ้นน้ำหรือปริ่มน้ำก็ได้เป็นอันตรายแก่การเดินเรือ. หินหนืด น. หินที่อยู่ในสภาพของหนืด อยู่ลึกลงไปภายใต้เปลือกโลก เมื่อเปลือกโลกเกิดรอยร้าวจะอูดตัวแทรกชอนขึ้นมาสู่ผิวโลก และจะแข็งตัวเป็นหินอัคนีพวกต่าง ๆ. หินเหล็กไฟ น. หินสำหรับใช้เหล็กตีให้เกิดประกายไฟเพื่อให้ติดชุดซึ่งทำด้วยด้ายหรือนุ่นเป็นต้น. หินอ่อน น. หินปูนชนิดที่ขัดแล้วผิวจะเป็นมัน. หินอัคนี [-อักคะนี] น. หินที่เกิดจากการแข็งตัวของหินหนืด.