ก. อาการรวมเข้าของสิ่งที่ขยายออก เช่น หุบร่ม ใบไม้หุบ: อาการที่แสงอาทิตย์ถูกเมฆบดบัง เรียกว่า แดดหุบ.หุบเขา, หุบผา น. แอ่งภูมิประเทศ ที่เป็นเส้นเป็นแนวยาว ๒ ข้างแอ่งขนาบด้วยพื้นแผ่นดินสูงหรือภูเขาหรือเทือกเขา.หุบปาก ก. ปิดปาก, หยุดพูด, ไม่พูด. หุบผาชัน น. หุบผาลึกเกิดเพราะน้ำกัดเซาะอย่างรวดเร็วจนเกิดเป็นร่องลึกลงไป เหลือหน้าผาสองด้านสูงชัน. หุบห้วย น. หุบเขาที่มีแอ่งน้ำขังอยู่. หุบเหว น. หุบเขาที่มีเหวลึก.