ความหมาย

• 
  

  น. โรคผิวหนังชนิดหนึ่งขึ้นเป็นไตแข็ง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หูด ๒ - ดู ชันโรง.

• หูติ - น. การเรียก. {ป.}.

• หูปลาช่อน - น. ชื่อพรรณไม้หลายชนิด หลายสกุลหลายวงศ์ เช่น ไม้ล้มลุกชนิด Emilia sonchifolia {L.} DC. ไม้ล้มลุกชนิด Aster cordifolius L. ในวงศ์ Compositae ใบแคบ โคนใบรูปหัวใจ ช่อดอกสีชมพูหรือสีฟ้า, ไม้พุ่มชนิด Acalypha wilkesianaMüll. Arg. ในวงศ์ Euphorbiaceae ใบมีหลายสี ค่อนข้างกลม ขอบหยักและเป็นคลื่น ในวงศ์ Compositae ใบมีขน ขอบใบจัก กินได้ แต่ไม่ควรกินเป็นประจำ, หางปลาช่อน ก็เรียก.

• หูหนู - น. {๑} ชื่อเห็ดหลายชนิดในสกุล Auricularia วงศ์ Auriculariaceae ขึ้นบนขอนไม้ ดอกเห็ดเป็นแผ่นวุ้นสีนํ้าตาลอ่อนถึงนํ้าตาลดำ กินได้ เช่น ชนิด A. polytricha {Mont.} Sacc. สีนํ้าตาลอมม่วง นิยมเพาะเลี้ยงกันมาก, ชนิด A. delicata{Fr.} Henn. สีนํ้าตาลอ่อนอมเหลืองเนื้อบางนิ่มยืดหยุ่น, ชนิด A. fuscosuccinea {Mont.} Henn. สีนํ้าตาลดำ เนื้อกรอบกรุบ. {๒} จอกหูหนู.

• ฬ - [ลอ] พยัญชนะตัวที่ ๔๒ เรียกว่า ฬอ จุฬา เป็นอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น และเป็นตัวสะกดในมาตรากนหรือแม่กน เช่น ว่าวจุฬา ทมิฬ ปลาวาฬ.