กลับ
คำว่า
อดุล, อดุลย-, อดุลย์
ความหมาย
[อะดุน, อะดุนละยะ-, อะดุน] ว. ชั่งไม่ได้, ไม่มีอะไรเปรียบ, ไม่มีอะไรเท่า. {ป., ส. อตุล, อตุลฺย}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
อติ
- [อะติ] คำนำหน้าคำที่มาจากบาลีและสันสกฤตให้มีใจความว่า พิเศษ, ยิ่ง, มาก, เลิศล้น: ผ่าน, ล่วง, พ้นเลยไป,เขียนเป็น อดิ ก็มี. {ป., ส.}.
อติเทพ
- น. เทวดาผู้ยิ่งกว่าเทวดาอื่น ๆ.
อติเรก, อติเรก-
- [อะติเหฺรก, -เหฺรกกะ-] ว. อดิเรก. {ป., ส.}. อติเรกจีวร น. จีวรของภิกษุที่เขาถวายเพิ่มเข้ามานอกจากผ้าที่อธิษฐานเป็นไตรจีวร. {ป., ส.}. อติเรกลาภ น. อดิเรกลาภ, ลาภพิเศษ. {ป., ส.}.
อติชาต, อติชาต-
- [อะติชาด, อะติชาดตะ-] ว. เลิศกว่าเผ่าพงศ์. {ป., ส.}. อติชาตบุตร น. บุตรที่มีคุณสมบัติสูงกว่าบิดามารดา, อภิชาตบุตร ก็ว่า. {ส. อติชาตปุตฺร: ป. อติชาตปุตฺต}.
อติมานะ
- น. ความเย่อหยิ่ง, ความจองหอง. {ป.}.