ความหมาย

• 
  

  {โบ} ว. ทีเล่นทีจริง. {ปาเลกัว}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กะลอจี๊ - น. ชื่อขนมของจีนชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวจี่ไฟอ่อน ๆ ตัดเป็นชิ้น ๆ เวลากินคลุกงาดำผสมนํ้าตาลทรายขาว.

• กะล่อน ๑ - น. ชื่อมะม่วงชนิด Mangifera caloneura Kurz ในวงศ์ Anacardiaceae ผลเล็ก เนื้อไม่มีเสี้ยน เมื่อสุกมีกลิ่นหอมแรง, ขี้ไต้ ก็เรียก.

• กะล่อน ๒ - ว. อาการที่พูดคล่อง แต่ไม่จริงเป็นส่วนมาก.

• กะลอม - {ถิ่น–อีสาน} น. ชะลอม, เครื่องสานชนิดหนึ่งรูปทรงกระบอก สานด้วยตอกเป็นด้น ตาห่าง ๆ สำหรับใส่สิ่งของ เช่น ถ่าน.

• กะล่อมกะแล่ม - ก. เคี้ยวไม่ทันแหลกแล้วรีบกลืน, เคี้ยวไม่ถนัด: พูดอ้อมแอ้มพอให้ผ่านไป, พูดไม่สู้ชัดความเพื่อให้เสร็จไป, โดยปริยายหมายความว่า ทำพอให้ผ่าน ๆ ไป: กล้อมแกล้ม ก็ว่า.