ความหมาย

• 
  

  น. ทางปฏิบัติให้สำเร็จเป็นพระอนาคามี. {ส. อนาคามินฺ + มารฺค: ป. อนาคามิมคฺค}. {ดู มรรค}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อนาคามี - น. “ผู้ไม่มาสู่กามภพอีก” เป็นชื่อพระอริยบุคคลชั้นที่ ๓ ใน ๔ ชั้น คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์, บางทีเรียกสั้น ๆ ว่า พระอนาคา. {ป.: ส. อนาคามินฺ}.

• อนาจาร - [อะนาจาน] น. ความประพฤติชั่ว, ความประพฤติน่าอับอาย: {กฎ} เป็นฐานความผิดอาญาที่ผู้กระทำกระทำการอันควรขายหน้าต่อหน้าธารกำนัลโดยเปลือยหรือเปิดเผยร่างกาย หรือกระทำการลามกอย่างอื่น. ว. ลามก, น่าบัดสี, ทำให้เป็นที่อับอาย, เป็นที่น่ารังเกียจแก่ผู้อื่นในด้านความดีงาม. {ป., ส.}.

• อนาถ - [อะหฺนาด] ก. สงสาร, สังเวช, สลดใจ. {ป., ส. อนาถ ว่า ไม่มีที่พึ่ง}.

• อนาถา - ว. ไม่มีที่พึ่ง, กำพร้า, ยากจน, เข็ญใจ. {ป., ส. อนาถ}.

• อนาทร ๑ - [อะนาทอน] น. ความไม่เอื้อเฟื้อ, ความไม่เอาใจใส่, ความไม่พะวง. {ป., ส.}.