ความหมาย

• 
  

  น. ความชนะ: การปราบปราม. {ป., ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อภิชาต, อภิชาต- - [อะพิชาด, อะพิชาดตะ-] ว. เกิดดี, มีตระกูล. {ป., ส.}. อภิชาตบุตร น. บุตรที่มีคุณสมบัติสูงกว่าบิดามารดา, อติชาตบุตร ก็ว่า. {ส. อภิชาตปุตฺร: ป. อภิชาตปุตฺต}.

• อภิชิต - ว. มีชัย, ชนะแล้ว. {ป., ส.}.

• อภิญญา, อภิญญาณ - [อะพินยา, อะพินยาน] น. “ความรู้ยิ่ง” ในพระพุทธศาสนามี ๖ อย่าง คือ ๑. อิทธิวิธิ การแสดงฤทธิ์ได้ ๒. ทิพโสต หูทิพย์ ๓. เจโตขปริยญาณ ญาณรู้จักกำหนดใจผู้อื่น ๔. ปุพเพนิวาสานุสติญาณ การระลึกชาติได้ ๕. ทิพจักขุ ตาทิพย์ ๖. อาสวักขยญาณ ญาณรู้จักทำอาสวะให้สิ้นไป. {ป.: ส. อภิชฺญา, อภิชฺญาน}.

• อภิณห- - [อะพินหะ-] ว. เสมอ, ทุกวัน. {ป.}.

• อภิธรรม - [อะพิทำ] น. ชื่อธรรมะชั้นสูง มี ๗ คัมภีร์ได้แก่ ๑. สังคณี ๒. วิภังค์ ๓. ธาตุกถา ๔. ปุคคลบัญญัติ ๕. กถาวัตถุ ๖. ยมก ๗. ปัฏฐาน นิยมใช้สวดในงานศพ. {ส. อภิธรฺม: ป. อภิธมฺม}. อภิธรรมปิฎก น. ชื่อปิฎก ๑ ในพระไตรปิฎก, นิยมเรียกสั้น ๆ ว่า พระอภิธรรม.