ความหมาย

• 
  

  {ถิ่น–พายัพ} น. ต้นว่านนํ้า. {ดู ว่านนํ้า ที่ ว่าน}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กะสัง - {ถิ่น–อีสาน} น. ต้นมะสัง. {ดู มะสัง}.

• กะส้าหอย - น. เปลือกซากหอยต่าง ๆ ที่ทับถมกันอยู่ใช้ทำปูนขาวที่เรียกว่า ปูนหอย. {ไกลบ้าน), กะซ้าหอย ก็ว่า.

• กะหนอกะแหน - [-หฺนอ-แหฺน] ว. เสียงพูดอย่างน่าเอ็นดูเหมือนเสียงเด็กพูด.

• กะหน่อง - {ถิ่น–อีสาน} น. น่อง, อวัยวะส่วนหลังของแข้งตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า, กะน่อง ก็เรียก.

• กะหน็องกะแหน็ง - ว. แปร่ง, ไม่ชัด, ฟังไม่ออก, {ใช้แก่การพูด), หน็องแหน็ง ก็ว่า.