ความหมาย

• 
  

  [อะวะกาด] น. บริเวณที่อยู่นอกบรรยากาศของโลก. {ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อวจร - [อะวะจอน] น. แดน, บริเวณ, เขต, วิสัย. {ป., ส.}.

• อวชัย - [อะวะ-] น. ความเอาไว้ในเงื้อมมือ, การปราบปราม. {ป., ส.}.

• อวชาต, อวชาต- - [อะวะชาด, อะวะชาดตะ-] ว. มีกำเนิดเลว, ตํ่าช้า. {ป., ส.}. อวชาตบุตร น. บุตรที่มีคุณสมบัติตํ่ากว่าบิดามารดา. {ส. อวชาตปุตฺร: ป. อวชาตปุตฺต}.

• อวด - ก. สำแดงให้รู้เห็น เช่น อวดฤทธิ์อวดเดช, แสดงให้ปรากฏ เช่น อวดความสามารถ, นำออกให้ดูให้ชม เช่น เอาของมาอวด, ยกย่องต่อหน้าคน เช่น อวดว่าลูกตัวเก่ง, แสดงให้ผู้อื่นเข้าใจว่าตนมีคุณสมบัติเช่นนั้นทั้ง ๆ ที่มิได้มี เช่น อวดเก่ง อวดภูมิ. อวดดี ก. ทะนงใจว่าตนดี, ถือดี, แสดงให้เขาเห็นว่าตนดีโดยไม่มีดีจริง ๆ. อวดตัว ก. แสดงให้เห็นว่าตัวเองดีกว่าผู้อื่น. อวดรู้ ก. แสดงให้ผู้อื่นเข้าใจว่าตนรู้ เช่น เขาชอบอวดรู้ทุกเรื่อง. อวดอ้าง ก. พูดแสดงสรรพคุณหรือคุณวิเศษที่มิได้มีอยู่หรือให้เกินความเป็นจริง, พูดโดยยกหลักฐานซึ่งไม่มีอยู่จริงหรือที่บิดเบือนไปจากความจริงมาประกอบ.

• อวตาร - [อะวะตาน] ก. แบ่งภาคมาเกิดในโลก {ใช้แก่พระนารายณ์} เช่น พระนารายณ์อวตารเป็นปลา. {ส.}.