กลับ
คำว่า
กะหนอกะแหน
ความหมาย
[-หฺนอ-แหฺน] ว. เสียงพูดอย่างน่าเอ็นดูเหมือนเสียงเด็กพูด.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กะหน่อง
- {ถิ่น–อีสาน} น. น่อง, อวัยวะส่วนหลังของแข้งตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า, กะน่อง ก็เรียก.
กะหน็องกะแหน็ง
- ว. แปร่ง, ไม่ชัด, ฟังไม่ออก, {ใช้แก่การพูด), หน็องแหน็ง ก็ว่า.
กะหนะ
- น. ทางของต้นจากที่ใช้กรุฝา.
กะหนุงกะหนิง
- ว. อาการที่พูดกันเบา ๆ ด้วยความสนิทสนม.
กะหร่อง
- {ปาก} ว. ผอมอย่างไม่มีเรี่ยวแรงคล้ายคนขี้โรคหรือติดยาเสพติด.