[กัน-] น. เครื่องประดับหูมีรูปเป็นกระหนก ใช้ประกอบกับพระมหามงกุฎ พระชฎา หรือรัดเกล้า เช่น กรรเจียกซ้อนจอนแก้วแพรวพราว {อิเหนา}. {ข. ตฺรเจียก ว่า หู}. กรรเจียกจอน น. เครื่องประดับหู เช่น กรรเจียกจอนจำหลักลายซ้ายขวา {สังข์ทอง), เขียนเป็น กรรเจียกจร ก็มี.