[อันติมะ-] ว. สุดท้าย, สูงสุด, เช่น ความจริงอันติมะ คือ ความจริงสุดท้าย ความจริงสูงสุด. {ป.: อ. ultimate}. อันติมสัจ [-มะสัด] {ปรัชญา} น. ความจริงขั้นสุดท้าย, ความจริงขั้นสูงสุด.