ก. ไม่ให้ล่วงพ้นเขตที่กำหนดไว้, กำหนดเขตให้อยู่, เช่น กักตัว, กักกัน ก็ว่า: ยึดไว้, ไม่ปล่อยไป, เช่น กักรถ กักน้ำ กักไพ่. ว. อาการที่หยุดชะงัก เช่น หยุดกัก. กักกัน ก. ไม่ให้ล่วงพ้นเขตที่กำหนดไว้, กำหนดเขตให้อยู่, กัก ก็ว่า. {กฎ} น. เป็นวิธีการเพื่อความปลอดภัยอย่างหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา ใช้ในการควบคุมผู้กระทำความผิดติดนิสัยไว้ภายในเขตกำหนด เพื่อป้องกันการกระทำความผิด เพื่อดัดนิสัยและเพื่อฝึกหัดอาชีพ. กักขัง ก. บังคับให้อยู่ในสถานที่อันจำกัด, เก็บตัวไว้ในสถานที่อันจำกัด. {กฎ} น. โทษทางอาญาสถานหนึ่งที่ให้กักตัวผู้ต้องโทษไว้ในสถานที่ซึ่งกำหนดไว้อันมิใช่เรือนจำ มิใช่สถานีตำรวจ และมิใช่สถานที่ควบคุมผู้ต้องหาของพนักงานสอบสวน. กักคุม ก. บังคับให้อยู่ในอารักขา. กักด่าน ก.กักกุมไว้เพื่อตรวจตรา เช่น ตรวจโรคติดต่อ. กักตัว ก. ยึดไว้, ไม่ปล่อยไป. กักตุน ก. เก็บหรือกักไว้เพื่อกันขาดแคลนหรือหวังกำไรในการค้า, ตุน ก็ว่า. {กฎ} น. มีเครื่องอุปโภคบริโภคไว้ในครอบครองเกินปริมาณที่จำเป็นสำหรับใช้ส่วนตัว และไม่นำออกจำหน่ายตามวิถีทางการค้าปรกติ. กักบริเวณ ก. บังคับให้อยู่ในบริเวณที่กำหนดไว้. กักยาม {กฎ} น. การกักตัวไว้ในบริเวณใดบริเวณหนึ่งที่สมควรตามที่จะกำหนด.