ความหมาย

• 
  

  ว. ไม่ควรกล่าวอ้าง, ไม่ควรอ้างเป็นกฎเกณฑ์ คือ ไม่ควรนับว่าผิดวินัยหรือกฎหมาย เช่นผู้กินแกงซึ่งปรุงด้วยเหล้าบางอย่างเพื่อฆ่าคาวหรือชูรส การกินเหล้าในที่นี้เป็น อัพโพหาริก คือ ไม่ควรนับว่ากินเหล้า. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อัพพุท - น. ชื่อสังขยาจำนวนหนึ่ง คือ ร้อยแสนพินทุ เป็น ๑ อัพพุท หรือโกฏิยกกำลัง ๘ หรือเลข ๑ มีศูนย์ตามหลัง ๕๖ ตัว. {ป.}.

• อัพภันดร, อัพภันตร- - [อับพันดอน, -ตะระ-] น. ส่วนใน, ภายใน, ท่ามกลาง: ชื่อมาตราวัดในบาลี ราว ๗ วา เป็น ๑ อัพภันดร. {ป.: ส. อภฺยนฺตร}.

• อัพภาน - [อับพาน] น. การชักกลับมา, ในวินัยหมายถึงการรับภิกษุผู้ต้องอาบัติสังฆาทิเสส และได้ถูกทำโทษคืออยู่ปริวาสแล้วให้กลับคืนเป็นผู้บริสุทธิ์, การสวดประกาศเรื่องนี้ เรียกว่า สวดอัพภาน. {ป.}.

• อัพภาส - [อับพาด] น. คำซํ้า, ในไวยากรณ์บาลีและสันสกฤต หมายเอา การซ้อนหรือซํ้าอักษรลงหน้าศัพท์ เช่น ชวาล {เรือง} เป็น ชัชวาล {รุ่งเรือง}, ในภาษาไทยก็ใช้ เช่น ครื้น ครึก ยิ้ม แย้ม ใช้ อัพภาส เป็น คะครื้นคะครึก ยะยิ้ม ยะแย้ม. {ป.: ส. อภฺยาส}.

• อัพภูตธรรม - น. ชื่อคัมภีร์ในพระพุทธศาสนา เป็น ๑ ใน ๙ ส่วนของคัมภีร์นวังคสัตถุศาสน์. {ป.}. {ดู นวังคสัตถุศาสน์ ประกอบ}.