[อำ, อำมะ-] น. ไข้เจ็บ, โรค: ชีวิต: ภัย, ความกลัว. {ส. อมฺ}. อัมพฤกษ์ [อำมะพฺรึก] น. ชื่อเส้นซึ่งเป็นศูนย์กลางของร่างกาย อยู่ด้านหน้าท้อง: อาการที่อวัยวะบางส่วนเช่นแขนขาอ่อนแรง. อัมพาต [อำมะพาด] น. อาการที่อวัยวะบางส่วนเช่นแขนขาตายไปกระดิกไม่ได้. {ส. อมฺ + วาต = โรคลม}.