ความหมาย

• 
  

  ก. ประดับ, ตกแต่ง. อ่าองค์ {กลอน} ก. แต่งตัว เช่น ลูบไล้สุคนธาอ่าองค์ บรรจงทรงเครื่องวันอาทิตย์ {อิเหนา}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อา ๑ - น. น้องของพ่อ, {โบ} เขียนเป็น อาว์ ก็มี. {อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ}.

• อ้า ๑ - ก. เปิด, แยกออก, แบะออก, เช่น ปากอ้า: ทำให้เปิด, ทำให้แยกออก, ทำให้แบะออก, เช่น อ้าปาก. อ้าขาผวาปีก, อ้าขาพวาปีก {สำ} ก. หาเรื่องมาเป็นภาระของตนโดยไม่จำเป็น เช่น เขามีฐานะยากจนอยู่แล้วยังจะอ้าขาผวาปีกไปขอเด็กมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมอีก งานก็มากอยู่แล้ว ทำไมจะต้องอ้าขาพวาปีกไปรับงานอื่นมาอีก. อ้าซ่า ว. อาการที่นั่งหรือนอนถ่างขาอย่างเปิดเผย ในความว่า นั่งถ่างขาอ้าซ่า นอนถ่างขาอ้าซ่า, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เปิดอกอ้าซ่า, ลักษณะที่ประตูหรือหน้าต่างเปิดแบะออกเต็มที่ เช่น เปิดประตูอ้าซ่า.

• อา ๒ - {กลอน} ว. คำออกเสียงท้ายคำพูดในความรำพึงหรือวิตกเป็นต้น เช่น แม่อา พี่อา.

• อ้า ๒ - ว. คำออกเสียงขึ้นต้นประโยคในคำประพันธ์ใช้ในความรำพึงหรือพรรณนาวิงวอนอย่างเดียวกับคำ โอ้ หรือ โอ้ว่า.

• อา ๓, อ๋า - น. วิธีแทงโปวิธีหนึ่ง โดยแทง อา เหม็ง ซั้ว กางปีก ๓ ประตู โปออกประตูใดใน ๓ ประตูนั้น เจ้ามือใช้ ๑ ต่อ ถ้าออกประตูอื่น เจ้ามือกินหมดทั้ง ๓ ประตู.