กลับ
คำว่า
อา ๑
ความหมาย
น. น้องของพ่อ, {โบ} เขียนเป็น อาว์ ก็มี. {อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
อ้า ๑
- ก. เปิด, แยกออก, แบะออก, เช่น ปากอ้า: ทำให้เปิด, ทำให้แยกออก, ทำให้แบะออก, เช่น อ้าปาก. อ้าขาผวาปีก, อ้าขาพวาปีก {สำ} ก. หาเรื่องมาเป็นภาระของตนโดยไม่จำเป็น เช่น เขามีฐานะยากจนอยู่แล้วยังจะอ้าขาผวาปีกไปขอเด็กมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมอีก งานก็มากอยู่แล้ว ทำไมจะต้องอ้าขาพวาปีกไปรับงานอื่นมาอีก. อ้าซ่า ว. อาการที่นั่งหรือนอนถ่างขาอย่างเปิดเผย ในความว่า นั่งถ่างขาอ้าซ่า นอนถ่างขาอ้าซ่า, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เปิดอกอ้าซ่า, ลักษณะที่ประตูหรือหน้าต่างเปิดแบะออกเต็มที่ เช่น เปิดประตูอ้าซ่า.
อา ๒
- {กลอน} ว. คำออกเสียงท้ายคำพูดในความรำพึงหรือวิตกเป็นต้น เช่น แม่อา พี่อา.
อ้า ๒
- ว. คำออกเสียงขึ้นต้นประโยคในคำประพันธ์ใช้ในความรำพึงหรือพรรณนาวิงวอนอย่างเดียวกับคำ โอ้ หรือ โอ้ว่า.
อา ๓, อ๋า
- น. วิธีแทงโปวิธีหนึ่ง โดยแทง อา เหม็ง ซั้ว กางปีก ๓ ประตู โปออกประตูใดใน ๓ ประตูนั้น เจ้ามือใช้ ๑ ต่อ ถ้าออกประตูอื่น เจ้ามือกินหมดทั้ง ๓ ประตู.
อาเกียรณ์
- [-เกียน] ว. เกลื่อนกล่น, เกลื่อนกลาด. {ส. อากีรฺณ: ป. อากิณฺณ}.