[อากาด, อากาดสะ-] น. แก๊สผสมที่ประกอบด้วยไนโตรเจนและออกซิเจนเป็นส่วนใหญ่ ใช้หายใจหรือช่วยในการเผาไหม้เป็นต้น: {ปรัชญา} ที่ที่ว่างเปล่าซึ่งมีอยู่เป็นเอกเทศจากสสาร, เป็นธาตุอย่าง ๑ ใน ๖ คือ ปฐวีธาตุ {ธาตุดิน} อาโปธาตุ {ธาตุนํ้า} เตโชธาตุ {ธาตุไฟ} วาโยธาตุ {ธาตุลม} อากาศธาตุ {ที่ว่างเปล่า} และวิญญาณธาตุ {ธาตุรู้}: ท้องฟ้า เช่น นกบินไปในอากาศ: บางทีใช้หมายถึงสภาพดินฟ้าอากาศโดยทั่ว ๆ ไป เช่น เช้านี้อากาศดีจัง. {ส.: ป. อากาส}. อากาศธาตุ [-ทาด] น. ที่ว่าง, ที่ว่างเปล่า: ลม, แก๊ส: โดยปริยายหมายถึงความว่างเปล่า เช่น ลงทุนทำการค้าไปหลายล้านบาท บัดนี้กลายเป็นอากาศธาตไปหมดแล้ว. อากาศยาน น. เครื่องนำไปทางอากาศ, ยานที่แล่นไปในอากาศ เช่น เครื่องบิน เฮลิคอปเตอร์.