ความหมาย

• 
  

  [-กูน] ว. คั่งค้าง เช่น การงานไม่อากูลเป็นมงคลอันสูงสุด. {ป., ส. อากุล}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อาขยาต - [-ขะหฺยาด] ว. กล่าวแล้ว. น. ชื่อคำกริยาประเภทหนึ่งในไวยากรณ์บาลีและสันสกฤต ประกอบด้วย ธาตุ วิภัตติ กาล บท พจน์ บุรุษ วาจก ปัจจัยเพื่อเป็นเครื่องหมายบอกเนื้อความให้ชัดเจน เช่น กโรติ = ย่อมกระทำ ประกอบด้วย กรฺธาตุ ติวิภัตติ ปัจจุบันกาล ปรัสสบท เอกพจน์ ปฐมบุรุษ กัตตุวาจก โอปัจจัย. {ป., ส.}.

• อาขยาน - [-ขะหฺยาน, -ขะยาน] น. บทท่องจำ: การเล่า, การบอก: การสวด: เรื่อง, นิทาน. {ส.: ป. อกฺขาน}.

• อาคเนย์ - [-คะเน] น. ทิศตะวันออกเฉียงใต้. {ส. อาคฺเนย ว่า ทิศที่พระอัคนีรักษา}.

• อาคม - [-คม] น. เวทมนตร์, บางทีใช้คู่กับ คาถา เป็น คาถาอาคม: การมา, การมาถึง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น มีนาคม คือ มีน + อาคม แปลว่า การมาถึงราศีมีน. {ป., ส.}.

• อาครหายณี - [อาคฺระหายะนี] น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์มฤคศิระ มี ๓ ดวง, ดาวหัวเต่า ดาวหัวเนื้อ ดาวศีรษะเนื้อ ดาวศีรษะโค ดาวมฤคเศียร ดาวมฤคศิรัส หรือ ดาวมิคสิระ ก็เรียก. {ส.}.