กลับ
คำว่า
อาพันธ์, อาพันธนะ
ความหมาย
น. เครื่องผูก, การผูก. {ป., ส.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
อาพาธ
- [-พาด] ก. เจ็บป่วย {ใช้แก่ภิกษุสามเณร}. {ป., ส.}. อาพาธิก, อาพาธึก ว. เป็นไข้, เจ็บป่วย, เป็นโรค. {ป., ส.}.
อาพาธิก, อาพาธึก
- ดู อาพาธ.
อาพิล
- [-พิน] ว. ขุ่นมัว, เศร้าหมอง. {ป., ส. อาวิล}.
อาภรณ์
- [-พอน] น. เครื่องประดับ, บางทีก็ใช้เป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น พัสตราภรณ์ = เครื่องประดับคือเสื้อผ้า สิราภรณ์ = เครื่องประดับศีรษะ คชาภรณ์ = เครื่องประดับช้าง พิมพาภรณ์ = เครื่องประดับร่างกาย ในคำว่า ถนิมพิมพาภรณ์ ธรรมาภรณ์ = มีธรรมะเป็นเครื่องประดับ. {ป., ส.}.
อาภัพ
- [-พับ] ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย, ตกอับ. {ป. อภพฺพ ว่า ไม่สมควร}. อาภัพเหมือนปูน {สำ} ทำดีแต่มักถูกมองข้ามไปหรือไม่มีใครมองเห็น คล้ายในการกินหมาก จะต้องมีหมาก พลู ปูน ๓ อย่างประกอบกัน แต่คนมักพูดว่า กินหมากกินพลู โดยมิได้พูดถึงปูนเลย จะพูดถึงบ้างก็เป็นไปในทางที่ไม่ดีว่า ปูนกัดปาก.