[อิสวน] น. ชื่อเรียกพระศิวะซึ่งเป็นพระเจ้าองค์หนึ่งของพราหมณ์: ความเป็นเจ้าเป็นใหญ่, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส และแผลงเป็น เอศวร เช่น นเรศวรราเมศวร, ใช้ย่อเป็น อิศร {อ่านว่า อิสวน} ก็มี เช่น ใยยกพระธำมรงค์ สำหรับองค์อิศรราช {เพชรมงกุฎ}. {ส. อีศฺวร}.