[อุทกกะ-, อุทก-] น. นํ้า. {ป., ส.}. อุทก-ธาร, อุทกธารา น. สายนํ้า, ท่อนํ้า. {ป., ส.}. อุทกภัย น. ภัยอันตรายที่เกิดจากนํ้าท่วม. {ป., ส. อุทก + ภย}. อุทกวิทยา น. วิชาว่าด้วยนํ้าที่มีอยู่ในโลก เช่น ศึกษาถึงสาเหตุการเกิด การหมุนเวียน ตลอดจนคุณลักษณะของนํ้า รวมทั้งการนำนํ้ามาใช้ให้เป็นประโยชน์. {ป., ส. อุทก + ส. วิทฺยา}. อุทกศาสตร์ น. วิชาว่าด้วยนํ้าบนพื้นโลกเกี่ยวกับการวัดหรือการสำรวจแผนที่ทะเล โดยมีความมุ่งหมายเฉพาะเพื่อการเดินเรือ.{ป., ส. อุทก + ส. ศาสฺตฺร}.