กลับ
คำว่า
อุปเท่ห์
ความหมาย
[อุปะเท่, อุบปะเท่] น. อุบายดำเนินการ, วิธีดำเนินการ. {ส. อุปเทศ: ป. อุปเทส}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
อุปเวท
- [อุปะเวด, อุบปะเวด] น. คัมภีร์ “พระเวทรอง” ของอินเดียโบราณ เนื้อหามีลักษณะเป็นวิทยาการ ไม่นับว่าเป็นคัมภีร์ศาสนา ได้แก่ อายุรเวท {วิชาแพทย์ ถือว่าเป็นสาขาของคัมภีร์อถรรพเวทหรืออาถรรพเวท} ธนุรเวท {วิชายิงธนูและการใช้อาวุธอื่น ถือว่าเป็นสาขาของคัมภีร์ยชุรเวท} คันธรรพเวทหรือคานธรรพเวท {วิชาการดนตรี ถือว่าเป็นสาขาของคัมภีร์สามเวท} และสถาปัตยเวท {วิชาการก่อสร้าง ไม่ระบุว่าเป็นสาขาของคัมภีร์พระเวทใด}. {ส.}.
อุปโภค
- [อุปะโพก, อุบปะโพก] ก. เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์, คู่กับ บริโภค. ว. ที่เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์ ในคำว่า เครื่องอุปโภค. {ป., ส.}.
อุปโยค
- [อปุ ะโยก, อบุ ปะโยก] น. การใช้สอย, การทำให้เกิดประโยชน์. {ป., ส.}. อุปโยคบุรพบท [อุปะโยคะบุบพะบด, -บุระพะบด] น. ในไวยากรณ์หมายถึงคำนำหน้ากรรมการก.
อุปโลกน์
- [อุปะโหฺลก, อุบปะโหฺลก] ก. ยกกันขึ้นเป็น เช่น อุปโลกน์ให้เป็นหัวหน้า, อปโลกน์ ก็ว่า. {ป. อปโลกน}.
อุปไมย
- [อุปะไม, อุบปะไม] น. สิ่งหรือข้อความที่พึงเปรียบเทียบกับสิ่งอื่นเพื่อให้เข้าใจแจ่มแจ้ง, คู่กับ อุปมา. {ป. อุปเมยฺย}.