ความหมาย

• 
  

  [อุหฺลบ] น. ระดู, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระอุหลบ. {เทียบ ส. อุลฺพ, อุลฺว ว่า รกหุ้มทารก, ครรภ์}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อุฬาร - [-ลาน] ว. ใหญ่โต, โอ่โถง, กว้างขวาง: ยิ่งใหญ่, เลิศล้น: ประเสริฐ, ดี: แผลงเป็น โอฬาร หรือ เอาฬาร ก็ได้. {ป.}.

• อู - น. ชื่อไก่ชนิด Gallus gallus {Linn.} ตัวผู้บริเวณหน้า หงอน และเหนียงสีแดงจัด ขนคอยาว สีน้ำตาลแดง ขนปีกสีดำเหลือบเขียวเป็นมัน ขนตะโพกสีเหลือง ขนหางยาวเป็นมันสีดำเหลือบเขียว อาจมีขนสีเหลืองหรือขาวแซม ลำตัวล่ำ ช่วงไหล่ใหญ่ น่องใหญ่ล่ำ แข้งกลมเรียวมีเกล็ดขนาดใหญ่สีเหลืองอ่อน เทา หรือเหลืองอมแดง มีเดือยข้างละ ๑ อัน ลักษณะยาวปลายโค้งแหลม ตัวเมียรูปร่างเล็กกว่า ขนตามลำตัวส่วนมากมีสีดำ หรือดำประขาว มีหลายพันธุ์ เช่น ประดู่หางดำ เหลืองหางขาว.

• อู่ - น. เปลเด็ก, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระอู่, ที่เดิม ในคำว่า มดลูกเข้าอู่: แหล่งที่เกิด เช่น อู่ข้าว อู่นํ้า: ที่ที่ต่อหรือซ่อมรถหรือเรือ: ที่ที่ไขนํ้าเข้าออกได้ สำหรับเก็บเรือหรือซุง. อู่น้ำ น. อู่ซ่อมเรือชนิดหนึ่ง เมื่อนำเรือเข้าในอู่แล้ว ปรับระดับนํ้าภายในอู่ให้เรือลอยอยู่ในระดับที่ต้องการเพื่อให้ซ่อมได้โดยสะดวก. อู่ลอย น. อู่ซ่อมเรือชนิดหนึ่ง ลักษณะคล้ายแพ เคลื่อนที่ได้ และสามารถปรับระดับให้จมหรือลอยอยู่ในระดับลึกที่ต้องการ เมื่อนำเรือเข้าอู่แล้วปรับระดับอู่ให้ลอยตัวยกเรือขึ้นพ้นนํ้าเพื่อซ่อมท้องเรือภายนอก. อู่แห้ง น. อู่ซ่อมเรือชนิดหนึ่ง เมื่อนำเรือเข้าอู่แล้ว สูบนํ้าภายในอู่ออกให้หมด ทำให้สามารถซ่อมท้องเรือภายนอกได้.

• อู้ ๑ - ว. มีเสียงอย่างเสียงลมพัด: มาก ในคำว่า บ่นอู้. น. ชื่อซอ ๒ สายชนิดหนึ่ง ตัวกะโหลกซอทำด้วยกะลามะพร้าวชนิดกลมรี ใช้หนังแพะหรือหนังลูกวัวขึงขึ้นหน้า คันสีหรือคันชักทำด้วยไม้จริงหรืองา สายทำด้วยขนหางม้า มีเสียงทุ้มในเวลาสี เรียกว่า ซออู้. อู้อี้ ว. มีเสียงไม่ชัดเจนอย่างเสียงคนจมูกบี้หรือคนบ่น.

• อู้ ๒ - ก. ถ่วง, แกล้งทำให้เสร็จช้าลง, เช่น อู้งาน, รอเวลาไว้เพื่อหวังเอาประโยชน์ ในความว่า อู้ไว้กินบ้อ {ในการเล่นบ้อหุ้น}.