กลับ
คำว่า
ฮัก ๒
ความหมาย
{ถิ่น–อีสาน, พายัพ} ก. รัก.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ฮังเล
- {ถิ่น–พายัพ} น. แกงชนิดหนึ่ง มักใช้หมูสามชั้นหั่นเป็นชิ้นโต ๆ ปรุงด้วยเครื่องแกงเข้าผงกะหรี่ นํ้าแกงข้นและมันมาก.
ฮัจญ์
- น. พิธีปฏิบัติศาสนกิจที่สำคัญในศาสนาอิสลามซึ่งจะต้องกระทำที่นครมักกะฮ์ {เมกกะ} ประเทศซาอุดีอาระเบียปัจจุบัน, เขียนเป็น หัจญ์ ก็มี. ฮัจญะฮ์ น. เรียกหญิงที่ได้ไปทำพิธีฮัจญ์แล้ว. ฮัจญี น. เรียกชายที่ได้ไปทำพิธีฮัจญ์แล้ว, หัจญี หรือ หะยี ก็เรียก.
ฮั่น
- น. เรียกชนชาติโบราณกลุ่มใหญ่ที่มีภูมิลำเนาอยู่ในตอนกลางของทวีปเอเชีย. {อ. Hun: ส. หูณ}.
ฮั้ว
- {ปาก} ก. รวมหัวกัน, ร่วมกันกระทำการ, สมยอมกันในการเสนอราคาเพื่อมุ่งหมายมิให้มีการแข่งขันราคาอย่างเป็นธรรม. {จ.}.
ฮา
- ก. หัวเราะเสียงดังพร้อม ๆ กันเพราะขบขันหรือชอบใจ เช่น นักเรียนฮากันทั้งห้อง. ว. อาการหัวเราะของคนหมู่มากเพราะขบขันหรือชอบใจ เช่น เสียงฮา. อ. คำสร้อยที่ใช้ในบทร้อยกรอง เช่น แม่ฮา พี่ฮา. ฮาป่า ก. ส่งเสียงดังพร้อม ๆ กันแสดงความไม่พอใจหรือขับไล่.