ความหมาย

• 
  

  ว. สามารถในทางใดทางหนึ่ง เช่น เก่งคำนวณ เรียนเก่ง, เป็นเช่นนั้นบ่อย ๆ, มักเป็นเช่นนั้น, เช่น เป็นหวัดเก่ง หลับเก่ง ลืมเก่ง. เก่งกาจ ก. กล้าหาญไม่กลัวอะไร.เก่งแต่ปาก ว. ดีแต่พูด ทำไม่ได้, ไม่เก่งจริง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เก้ง - น. ชื่อกวางในสกุล Muntiacus วงศ์ Cervidae เป็นกวางขนาดเล็ก ขนสีนํ้าตาลอมเหลืองจนถึงนํ้าตาลเข้ม หน้าผากเป็นสันเห็นได้ชัดเจน ตัวผู้มีเขาและเขี้ยว ในประเทศไทยมี ๒ ชนิด คือ อีเก้งหรือฟาน [M. muntjak {Zimmermann}] และเก้งหม้อ เก้งดำ ฟานดำ หรือกวางจุก [M. Feae {Tomas & Doria}] ตัวโตกว่าชนิดแรก ขนสีนํ้าตาลแก่เกือบดำ หัวมีขนลักษณะคล้ายจุกสีเหลืองแซมดำ.

• เก๋ง - น. เรือนตึกมีรูปหลังคาแบบศาลเจ้าจีน: เครื่องบังมีฝาและหลังคาแบนสำหรับเรือและรถ, เรียกเรือหรือรถที่มีลักษณะเช่นนั้น ว่า เรือเก๋ง รถเก๋ง. เก๋งพั้ง น. เรือสำปั้นขนาดใหญ่มีเก๋งกลางลำ เช่น เรือเก๋งพั้งทั้งสองสำรองเสร็จ {นิ. ลอนดอน}.

• เกงเขง, เกงเคง - {ถิ่น–พายัพ} น. ต้นกระเจี๊ยบเปรี้ยว. {ดู กระเจี๊ยบเปรี้ยว ที่ กระเจี๊ยบ}.

• เก้งก้าง - ว. มีลักษณะหรือกิริยาท่าทางดูเกะกะไม่เรียบร้อย.

• เก็จ ๑ - น. แก้วประดับ.