ความหมาย

• 
  

  [เกฺริ่น] {ถิ่น–จันทบุรี} น. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้ไผ่ผ่าเป็นซีก ๆ ผูกด้วยหวายให้ติดกันเป็นแผง, ปัจจุบันเรียกว่า เฝือก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เกรียก ๑ - [เกฺรียก] ก. เอามีดสับ ผ่า หรือจักชิ้นไม้ให้ฉีกออกไปตามเนื้อไม้ เพื่อให้เป็นซีกเป็นเสี้ยวน้อย ๆ เช่น เกรียกไม้ทำเชื้อไฟ.

• เกรียก ๒ - [เกฺรียก] น. ระยะยาวชั่วนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้กางออก เช่น ยาวแค่เกรียก.

• เกรียง ๑ - [เกฺรียง] น. เครื่องมือสำหรับใช้ในการถือปูนทำด้วยไม้หรือเหล็กเป็นรูปแบน ๆ.

• เกรียง ๒ - [เกฺรียง] ว. ใหญ่, ยิ่ง, มาก, เช่น มีศัพท์สำเนียงเกรียงระงม {ม. คำหลวง กุมาร}. เกรียงไกร [-ไกฺร] ว. ใหญ่ยิ่ง.

• เกรียด - [เกฺรียด] ว. เสียงเขียดร้อง เช่น เสียงกรอดเกรียดเขียดกบเข้าขบเคี้ยว {นิ. เพชร}.