ความหมาย

• 
  

  [เกฺรียม] ว. เกือบไหม้, ลักษณะอาการของสิ่งบางอย่างที่ถูกความร้อนมีไฟเป็นต้นเผาจนเปลี่ยนสีเป็นสีนํ้าตาลเป็นต้น เช่น ทอดปลาจนเกรียม ถูกแดดเผาจนหน้าเกรียม, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เป็นทุกข์จนหน้าเกรียม.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เกรียมกรม - ก. ระทมใจจนหม่นไหม้ เช่น จักขานความที่เกรียมกรม {กฤษณา}, ใช้เป็น กรมเกรียม ตรมเตรียม หรือ เตรียมตรม ก็ได้.

• เกรียว - [เกฺรียว] ว. ลักษณะที่ต่อเนื่องกันมาก ๆ เป็นแถว ๆ เช่น มากันเกรียว, ลักษณะอาการที่เป็นอย่างเดียวพร้อม ๆ กัน เช่น ขนลุกเกรียว, เสียงเอ็ดอึงพร้อมกันหลาย ๆเสียง เช่น หมาเห่าเกรียว เล่นกันเกรียว. เกรียวกราว ว. เสียงเอ็ดอึงพร้อมกันหลาย ๆ เสียง, โดยปริยายหมายความว่า ที่รู้และพูดกันทั่วไป เช่น เป็นข่าวเกรียวกราว.

• เกรี้ยว, เกรี้ยว ๆ - [เกฺรี้ยว] ว. อาการที่แสดงความเดือดดาลหรือโกรธมาก เช่น อนิจจามาร้องอยู่เกรี้ยว ๆ {มโนห์รา}. เกรี้ยวกราด ก. แสดงกิริยาท่าทางพร้อมทั้งดุด่าว่ากล่าวเป็นต้นอย่างรุนแรงด้วยความโกรธ, กราดเกรี้ยว ก็ใช้. เกรี้ยวโกรธ ก. โกรธจัด, โกรธเกรี้ยว ก็ว่า.

• เกล็ด - น. ส่วนที่เป็นแผ่น ๆ ซ้อนเหลื่อมกันห่อหุ้มตัวปลาและสัตว์เลื้อยคลานบางชนิด, สิ่งที่แข็งตัวเป็นแผ่นบาง ๆ คล้ายเกล็ดปลา เช่น เกล็ดพิมเสน นํ้าตาลขึ้นเกล็ด, โดยปริยายหมายความถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น บานเกล็ด ฝาเกล็ด เกล็ดเสื้อ. ก. ขบให้เมล็ดแตกเพื่อกินเนื้อใน {ใช้แก่สิ่งที่เป็นเม็ดเล็ก ๆ} เช่นเกล็ดเมล็ดแตงโม นกเกล็ดข้าว, โดยปริยายหมายความว่าตัดเอาแต่ที่ดี ๆ เช่น เกล็ดไพ่. เกล็ดกระดี่ ว. เรียกอาการโรคที่เกิดขึ้นที่ตาเด็ก ว่า ตาเกล็ดกระดี่. เกล็ดนาค น. ชื่อลายมีรูปเป็นครึ่งวงกลมซ้อนกันคล้ายเกล็ดปลา. เกล็ดปลากระโห้ น. ชื่อขนมทำด้วยแป้งมี่และแป้งข้าวเจ้า นวดกับกะทิ เกลือ และน้ำตาล ปั้นแล้วกดใส่พิมพ์คล้ายพิมพ์ทองม้วน ผิงไฟให้สุก. เกล็ดเลือด น. เม็ดเลือดขนาดเล็ก เล็กกว่าเม็ดเลือดแดงและเม็ดเลือดขาวมาก ทำหน้าที่เกี่ยวกับการแข็งตัวของเลือด.

• เกล็ดข้าวเม่า - ดู ข้าวเม่า ๒.