ความหมาย

• 
  

  [เกฺลียง] น. หญ้า เช่น เกลียงอ่อนห่อนโคลดละไว้ {โลกนิติ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เกลี้ยง ๑ - [เกฺลี้ยง] ว. เรียบ ๆ ไม่ขรุขระหรือไม่มีลวดลาย: หมดไม่มีเหลือไม่มีอะไรติดอยู่ เช่น หมดเกลี้ยง กินเสียเกลี้ยง. เกลี้ยงเกลา ว. หมดจดหรือเรียบร้อย เช่น หน้าตาเกลี้ยงเกลา หนังสือเล่มนี้สำนวนเกลี้ยงเกลา.

• เกลี้ยง ๒ - น. ส้มเกลี้ยง. {ดู ส้ม ๑}.

• เกลียด - [เกฺลียด] ก. ชัง, รังเกียจมาก, ไม่ชอบจนรู้สึกไม่อยากพบอยากเห็นเป็นต้น, บางทีใช้คู่กับคำ ชัง เป็นเกลียดชัง. เกลียดเข้ากระดูกดำ {สำ} ก. เกลียดมากที่สุด.เกลียดเข้าไส้ {สำ} ก. เกลียดมากที่สุด. เกลียดตัวกินไข่ {สำ} ก. เกลียดตัวเขา แต่อยากได้ผลประโยชน์จากเขา, มักใช้คู่กับ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง เป็นเกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง. เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง {สำ} ก. เกลียดตัวเขา แต่อยากได้ผลประโยชน์จากเขา, มักใช้เข้าคู่กับ เกลียดตัวกินไข่เป็น เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง.

• เกลียว - [เกฺลียว] น. สิ่งที่มีลักษณะเป็นรอยพันหรือบิดโดยรอยต่อเนื่องอย่างสว่าน หรือตะปูควง หรือเชือกที่ฟั่น เป็นต้น, ลักษณะของเชือกที่ฟั่น. ก. กิริยาที่หมุนบิดให้เชือกควบรวมเป็นเส้นเขม็งขึ้น เรียกว่า ตีเกลียว, ถ้าเอาเชือก ๒ เส้นฟั่นควบเป็นเส้นเดียวกัน แล้วเอาเชือกเส้นที่ ๓ ซึ่งเขม็งแล้ว ควบเข้าไประหว่างเชือก ๒ เส้นนั้น โดยคลายเกลียวที่ปลายเชือก ๒ เส้นแรกเล็กน้อย เพื่อให้เชือกเส้นที่ ๓ สอดควบเข้าด้วยกันได้จนตลอด เรียกว่า สับเกลียว หรือ สับเชือก. ว. โดยปริยายหมายความว่า ขยันขันแข็ง เช่น หากินตัวเป็นเกลียว, นํ้าหนึ่งใจเดียวกัน เช่น เข้ากันเป็นเกลียว, ในลักษณะนี้ ถ้าไม่เข้าเกลียวกัน คือแตกพวกหรือไม่ถูกกัน หรือมีความเห็นไม่ลงรอยกัน ขัดแย้งกัน เรียกว่า ปีนเกลียว. เกลียวกลม ก. กลมเกลียว. เกลียวข้าง น. กล้ามเนื้อที่สีข้าง. เกลียวคอ น. กล้ามเนื้อที่คอ สำหรับทำให้เอี้ยวคอได้สะดวก.เกลียวหวาน น. เกลียวของนอตเป็นต้นที่ชำรุดไม่กินเกลียวกัน.

• เกลี่ยวดำ - [เกฺลี่ยว-] น. โรคเปลี่ยวดำ.