ความหมาย

• 
  

  ก. ตะเกียกตะกาย, ขวนขวาย, เช่น ค่อยเกียกกายหาเลี้ยงตน {สุบิน}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เกียง - ก. เกี่ยง, รังเกียจ, ไม่ลงรอย, เกี่ยงแย่ง, เกี่ยงแย้ง, เช่น คนใดอันรังร้าย จิตรพิศเกียงกล {จารึกวัดโพธิ์}, โดยมากใช้เป็น เกี่ยง.

• เกี่ยง - ก. อาการที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมทำเพราะกลัวจะเสียเปรียบกันเป็นต้น. เกี่ยงงอน ก. เกี่ยงอย่างมีเงื่อนไข, เกี่ยงเอาเชิง. เกี่ยงตาย ก. เลี่ยงไปทางตาย, ยอมตาย,เช่น หวั่นฤทธิ์คิดครั่นสงคราม จักยุทธพยายาม คือขวัญสกนธ์เกี่ยงตาย {สรรพสิทธิ์}.

• เกี๋ยง ๑ - {ถิ่น–พายัพ} น. เดือนแรกของปีนับทางจันทรคติคือ เดือนอ้าย.

• เกี๋ยง ๒ - {ถิ่น–พายัพ} ก. ขีดกา, ขีดไขว้.

• เกี๋ยงคำ - {ถิ่น–พายัพ} น. ต้นลำเจียก. {ดู ลำเจียก}.