ความหมาย

• 
  

  [ขะเหฺยอะขะหฺยะ] ว. เหนอะหนะ, ติดรุงรัง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เขย่า - [ขะเหฺย่า] ก. อาการที่จับสิ่งใดสั่นหรือยกขึ้นยกลงเร็ว ๆ เพื่อให้สิ่งนั้นกระเทือนหรือเคลื่อนไหว เช่น เขย่าตัวเพื่อให้ตื่น เขย่าขวดเพื่อให้ยาระคนกัน เขย่ากิ่งไม้เพื่อให้ลูกไม้หล่น, กระเทือน, ทำให้กระเทือน, เช่น รถเขย่า เกวียนเขย่า, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เขย่าขวัญ เขย่าโลก.

• เขยิน - [ขะเหฺยิน] ก. ยื่นออกมา เช่น ฟันเขยิน, เผยอขึ้น เช่น ไม้เขยิน ตะปูเขยิน.

• เขยิบ - [ขะเหฺยิบ] ก. เลื่อนที่ เช่น เขยิบเข้ามาหน่อยซิ. เขยิบขยาบ [-ขะหฺยาบ] ว. พะเยิบพะยาบ. เขยิบฐานะ ก. เลื่อนฐานะสูงขึ้น.

• เขยียวขยอน - [ขะเหฺยียวขะหฺยอน] ว. สนั่น, หวั่นไหว, เกรียวกราว. {ข. เขฺญียวขฺญาร ว่า เจื้อยแจ้ว}.

• เขยื้อน - [ขะเยื่อน] ก. ไหวตัวหรือเคลื่อนที่, ทำให้ไหวตัวหรือให้เคลื่อนที่, {มักใช้แก่ของหนัก} เช่น ตู้ใบนี้หนักมาก ดันเท่าไรไม่เขยื้อนเลย, โดยปริยายหมายความว่า ขยับตัวเช่น เรียกใช้ให้ทำงานเท่าไร ๆ ก็นั่งนิ่งไม่ยอมเขยื้อน.