กลับ
คำว่า
เขยิน
ความหมาย
[ขะเหฺยิน] ก. ยื่นออกมา เช่น ฟันเขยิน, เผยอขึ้น เช่น ไม้เขยิน ตะปูเขยิน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เขยิบ
- [ขะเหฺยิบ] ก. เลื่อนที่ เช่น เขยิบเข้ามาหน่อยซิ. เขยิบขยาบ [-ขะหฺยาบ] ว. พะเยิบพะยาบ. เขยิบฐานะ ก. เลื่อนฐานะสูงขึ้น.
เขยียวขยอน
- [ขะเหฺยียวขะหฺยอน] ว. สนั่น, หวั่นไหว, เกรียวกราว. {ข. เขฺญียวขฺญาร ว่า เจื้อยแจ้ว}.
เขยื้อน
- [ขะเยื่อน] ก. ไหวตัวหรือเคลื่อนที่, ทำให้ไหวตัวหรือให้เคลื่อนที่, {มักใช้แก่ของหนัก} เช่น ตู้ใบนี้หนักมาก ดันเท่าไรไม่เขยื้อนเลย, โดยปริยายหมายความว่า ขยับตัวเช่น เรียกใช้ให้ทำงานเท่าไร ๆ ก็นั่งนิ่งไม่ยอมเขยื้อน.
เขรอะ, เขลอะ
- [เขฺรอะ, เขฺลอะ] ว. เป็นตะกอนทับถมอย่างของที่นอนก้นซับซ้อนอยู่ เช่น ตะกอนเขรอะ, เกรอะ ก็ว่า: เลอะเทอะ เช่น รองเท้าเปื้อนโคลนเขลอะ. ก. จับหรือเกาะซับซ้อนกันอยู่ เช่น สนิมเขรอะ ฝุ่นเขลอะ.
เขลง ๑
- [เขฺลง] ว. ทอดอารมณ์อย่างสบาย {ใช้แก่กริยานอน}.