[เคฺรา] น. ขนที่ขึ้นตามแก้มหรือขากรรไกร,ราชาศัพท์ว่า พระทาฐิกะ. {ทมิฬ เค-รา}. เคราแพะ น.เคราใต้คางที่ไว้ยาวเรียวแหลมคล้ายขนใต้คางของแพะ, เรียกคางที่ไว้เคราเช่นนั้น ว่า คางแพะ.