[เคฺล้า] ก. ใช้มือเป็นต้นคนเบา ๆ ให้ทั่ว เช่นเคล้าเครื่องปรุงให้เข้ากันในการทำอาหาร: คลอเคลียเช่น เคล้าแข้งเคล้าขา, เกลือก เช่น แมลงภู่เคล้าเกสรดอกไม้: บรรเลงดนตรีไปพร้อม ๆ กับการขับร้อง ซึ่งเป็นเพลงเดียวกัน แต่ต่างก็ดำเนินทำนองไปตามทางของตน.เคล้าคลึง ก. ลูบคลำ, ทั้งเคล้าทั้งคลึง, ลูบคลำกอดรัด.เคล้าเคลีย ก. เคล้าคู่กัน, เคียงเคล้ากัน, คลอเคลีย, เคลียเคล้า ก็ว่า.