ความหมาย

• 
  

  น. เครื่องมือเกี่ยวข้าวและหญ้าเป็นต้น ทำด้วยเหล็ก รูปโค้ง มีคม.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เคี้ยว ๑ - ก. บดให้แหลกด้วยฟัน. เคี้ยวฟัน ก. แสดงอาการโกรธเมื่อยังทำอะไรเขาไม่ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำเข่นเขี้ยว เป็น เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน. เคี้ยวเอื้อง ก. อาการที่สัตว์บางจำพวกเช่นวัวควายสำรอกอาหารออกมาเคี้ยวอีกให้ละเอียด, โดยปริยายหมายความว่า ทำอะไรช้า ๆ, บดเอื้อง ก็ว่า.

• เคียว ๒ - ก. รีบไป, รีบมา, เครียว หรือ เขียว ก็ใช้.

• เคี้ยว ๒ - ว. คด เช่น นํ้าเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม {โลกนิติ}, โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ คด เป็น คดเคี้ยว.

• เคื้อ ๑ - {กลอน} ว. งาม, โดยมากเป็น อะเคื้อ.

• เคื้อ ๒ - {ถิ่น: กลอน: โบ} น. เครือ, เชื้อสาย, เช่น เคื้อคูว่า เชื้อสายของครู {ม. คำหลวง กุมาร}.