ความหมาย

• 
  

  [กับปะหฺนก] {แบบ} ว. กำพร้า, น่าสงสาร, เช่น อันว่าพราหมณชรา ชีณกัปนก {ม. คำหลวง ชูชก}. {ป. กปณก}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กัปบาสิก, กัปปาสิก - {แบบ} ว. อันทอด้วยฝ้าย.

• กัปปิย-, กัปปิยะ - [กับปิยะ-] ว. สมควร. {ป.}. กัปปิยการก [-การก] น. ผู้ปฏิบัติภิกษุในเรื่องปัจจัย ๔ คือ จีวร อาหาร ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค. กัปปิยภัณฑ์ น. สิ่งของที่ควรแก่ภิกษุ ได้แก่ ปัจจัย ๔ คือ จีวร อาหาร ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค และสิ่งอื่น ๆ เช่น ร่ม รองเท้า. กัปปิยโวหาร น. โวหารที่ควรแก่ภิกษุ เช่น เรียกเงินตราว่า กัปปิยภัณฑ์, ถ้อยคำสำนวนที่เหมาะแก่กาลเทศะ.

• กัปปีย์ - [กับปี] {ปาก} น. กับข้าว {ใช้เฉพาะภิกษุสามเณร), มักใช้เข้าคู่กับคำ จังหัน ว่า กัปปีย์จังหัน.

• กัมโพช - [กำโพด] น. แคว้นเขมร, {โบ} ชื่อแคว้นหนึ่งทางตอนเหนือของอินเดีย, กัมพุช ก็ใช้.

• กัมบน - [กำบน] {แบบ} ก. หวั่นไหว, กำบน ก็ว่า. {ป, ส. กมฺปน}.