ว. ไม่มีเสียง เช่น นั่งเงียบ, ไม่มีเสียงอื้ออึง เช่น บ้านนี้เงียบ, สงบ, ปราศจากเสียงรบกวนหรือการก่อกวน, เช่น เหตุการณ์เงียบลงแล้ว: โดยปริยายหมายความว่า ไม่กระโตกกระตาก เช่น เก็บเรื่องเงียบ, ไม่แสดงออก เช่น พลังเงียบ. ก. หายไปโดยไม่มีข่าวคราวหรือไม่เป็นข่าวเลย เช่น หมู่นี้นาย ก เงียบไป. เงียบ ๆ ว. ไม่มีเสียงเอะอะ เช่น นั่งทำงานเงียบ ๆ, ไม่เอิกเกริก อื้ออึง เช่น ทำอย่างเงียบ ๆ: นิ่งไม่พูดจา, ไม่ทำเสียงเอะอะโวยวายหรืออื้ออึง, เช่น เขาเป็นคนเงียบ ๆ. เงียบกริบก. เงียบสนิท. เงียบเชียบ ก. วังเวง, เงียบไม่มีเสียง. เงียบเป็นเป่าสาก {สำ} ว. ลักษณะที่เงียบสนิท. เงียบเหงา ก. เปล่าเปลี่ยว, ว้าเหว่, อ้างว้าง: มีคนน้อย, มีคนไปมาหาสู่น้อย.