ความหมาย

• 
  

  ว. แสดงกิริยาอาการเคอะเขิน ไม่แนบเนียนเพราะหย่อนความชำนาญเป็นต้น.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เงา - น. ส่วนที่มืดเพราะมีวัตถุบังแสงทำให้แลเห็นเป็นรูปของวัตถุนั้น: รูปที่ปรากฏในของใสหรือเป็นมันเช่นนํ้าหรือกระจก: {แสง} อาณาเขตหลังวัตถุที่แสงเคลื่อนที่ไปกระทบวัตถุนั้นแล้วแสงเคลื่อนที่ไปไม่ถึงทั้งหมดหรือไปถึงได้บ้าง. ว. เป็นมัน เช่น ขึ้นเงา. เงา ๆ ว. ราง ๆ. เงาตามตัว {สำ} น. ผู้ที่ไปไหนไปด้วยกันแทบไม่คลาดกันเลย: สิ่งที่เพิ่มขึ้นหรือลดลงไปตามกัน เช่น นํ้ามันขึ้นราคา สินค้าอื่น ๆ ก็ขึ้นราคาเป็นเงาตามตัว. เงามัว {แสง} น. อาณาเขตหลังวัตถุที่แสงเคลื่อนที่ไปกระทบวัตถุนั้นแล้วแสงเคลื่อนที่ไปถึงได้บ้าง: {ภูมิ} ส่วนที่เห็นเป็นเงาหลัว ๆ รอบบริเวณที่มืดมิดของดวงจันทร์หรือดวงอาทิตย์เวลามีคราส. เงามืด {แสง} น. อาณาเขตหลังวัตถุที่แสงเคลื่อนที่ไปกระทบวัตถุนั้นแล้วแสงเคลื่อนที่ไปไม่ถึงทั้งหมด: {ภูมิ} ส่วนที่มืดมิดของดวงจันทร์และดวงอาทิตย์เวลามีคราส.

• เง่า - ว. โง่, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ โง่ เป็น โง่เง่า.

• เง้า - ว. เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจหรือไม่ได้อย่างใจเป็นต้น ว่า หน้าเง้า. เง้างอด, เง้า ๆ งอด ๆ ว. ทำกิริยาให้เอาใจ, กระเง้ากระงอด ก็ว่า.

• เงาะ ๑ - น. คนป่าพวกหนึ่ง รูปร่างตํ่าเตี้ย ตัวดำ ผมหยิกในตระกูลนิกริโต {Negrito} และตระกูลออสโตรเนเชียน {Austronesian} อยู่ในแหลมมลายู เรียกตัวเองว่า กอย ได้แก่ พวกเซมัง และซาไกหรือเซนอย, โดยปริยายเรียกคนที่มีรูปร่างเช่นนั้น.

• เงาะ ๒ - น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Nephelium lappaceum L. ในวงศ์ Sapindaceae ผลกินได้ เปลือกมีขนยาวสีเหลืองหรือแดงเป็นต้น, ปักษ์ใต้เรียก พรวน.