[จะเหฺว็ด] น. แผ่นไม้รูปคล้ายใบเสมา เขียนเป็นรูปเทวดาสัปตเคราะห์สำหรับพิธีบูชาพระเคราะห์, แผ่นไม้รูปคล้ายใบเสมา เขียนเป็นรูปพระภูมิชัยมงคลตั้งประจำศาลพระภูมิ: โดยปริยายหมายความว่า ผู้ที่ได้รับยกย่องให้เป็นประธานหรือเป็นใหญ่ แต่ไม่มีอำนาจ เช่น ประธานไม่ได้เป็นเจว็ด ต้องมีสิทธิ์พิจารณาเรื่องที่เสนอได้: ใช้ว่า ตระเว็ด หรือ เตว็ด ก็มี.