ความหมาย

• 
  

  น. เสียงบอกให้วัวหรือควายหยุด. ก. หย่อนลงกว่าเดิม, เพลาลง, เช่น ความนิยมในดาราคนนี้เริ่มเซาลง. ว. ง่วงงุน เช่น ขี้เซา ซึมเซา, เหงาหงอย เช่น ซบเซา.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เซ้าซี้ - ก. พูดรบเร้ารํ่าไรเพื่อให้ได้ตามที่ต้องการ, กระเซ้ากระซี้ ก็ว่า.

• เซาะ - ก. ทำให้กร่อนหรือร่อยหรอเข้าไปทีละน้อย เช่น นํ้าเซาะตลิ่ง เซาะรูให้กว้าง. น. ซอกเขาเล็ก ๆ ที่นํ้าเซาะให้เป็นทางลงมา. เซาะลาย ก. ใช้สิ่วทำให้เป็นลวดลายหรือรอยลึก.

• เซิ้ง - ก. รำแบบชาวอีสานตามจังหวะเสียงขับ เช่น เซิ้งกระติบข้าว.

• เซิง ๑ - น. ที่รกเป็นสุมทุมพุ่มไม้หรือมีไม้เถาปกคลุมอยู่ข้างบน เช่น เซิงฟัก.

• เซิง ๒ - {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. ลมที่พัดจากตะวันตกมาตะวันออก เรียกว่า ลมเซิง.